اخیرا بعد از حکم حکومتی راهگشای رهبر انقلاب در خصوص تاکید بر بی اعتباری اسناد عادی کمتر مدیر یا مسئولی سکوت کرد و بالاتفاق همگی نظر بر ضرورت اعتبار زدایی از اسناد عادی و تاکید بر تنظیم سند رسمی داشته و از بیانات ایشان استقبال کردند.
سوال اینجاست:
آیا در هر موضوعی باید حتماً ابتدا رهبری موضع بگیرند و بعد بقیه افراد حمایت کنند؟
یعنی این همه مدیر و صاحب منصب از مشکلات و معضلات اسناد عادی و قولنامه‌ای بی‌اطلاع بودند و تازه از آن آگاه شده اند؟ زمانی که بسیاری از حقوقدانان به نام راجع به عوارض سوء اسناد عادی اخطار می‌دادند مسئولین ذی‌ربط کجا بودند؟
چرا این صداها را نشنیدند؟یا شنیدند و صلاح را در تظاهر به نشنیدن دیدند؟
امید است اکنون که ضرورت اعتبارزدایی از اسناد عادی و اهتمام به تنظیم اسناد رسمی به درستی از سوی رهبر معظم انقلاب گوشزد شد گوش شنوایی برای عملیاتی نمودن آن وجود داشته باشد تا مردم بیش از این متضرر نشده و پله‌های محاکم دادگستری را بالا و پایین نروند.