جمهوری اسلامی
-
مجله عمومی
کودتای بیست و هشت مرداد و نفرت از جمهوری اسلامی
ما تقریبا نسبت به هیچ امری، بی طرف نیستیم. اخیرا هم یاد گرفته ایم که بی پروا بگوییم اصلا چیزی به نام بی طرفی نداریم و همه آدم ها صاحب موضع اند. ایرادی هم ندارد. البته ما گاهی بی طرفی را با عصبانیت و بی سلیقگی یکی می انگاریم. طرف در رسانه ای که با پول بیت المال اداره می شود رسما طرفِ یکی از جناح های سیاسی است و این طرفداری را هم به بدترین شکل ممکن بیان می کند. اگر هم به او بگویی این کارت حرفه ای نیست حتما به تو خواهد گفت بی بی سی و سی ان ان هم موضع دارند. اگر هم به او بگویی آن ها بهتر از تو بلدند کارشان را انجام بدهند و موضع گیری شان دست کم مثل تو، توی ذوق نمی زند، بلافاصله متهم خواهی شد که: پس معلوم شد تو هم طرفدار چه کسانی هستی! یعنی ما در مواردی نه تنها بی طرف نیستیم بلکه بی طرف نبودنمان را هم به بدترین شکل عرضه می کنیم. حالا در عرصه سیاست این مصیبت چندان فجیع نیست. در همه جای دنیا چپ و راست و جمهوری خواه و دموکرات و اصولگرا و اصلاح طلب وجود دارد. در هرجایی با عنوانی. …
-
اقتصادی
جمهوری اسلامی و تصمیم – مجله رز
حرف حسابشان این بود که دختران شیرین خانم همسایه ته کوچه، نه خوشگلند، نه بالا بلند. نه گیسو بلند و ابرو کمان اند، نه اصیل زاده و خوش کلام و شیرین ادا. نه هنری دارند نه سواد و شغل و جهیزیه. ولی خواستگارها، پاشنه در را از جا کنده اند. دستهای میرود، دو گروه دیگر می آیند، یکی تلفن می زند، دیگری واسطه می فرستد، آن یکی پیک و پیغام و هدیه. خلاصه، تا جایی که به یاد دارم، سه دختر شیرین خانم که از قضا پدر پولدار و صاحب منصبی هم نداشتند، محل حسادت محله بودند. ولی به چشم خویشتن دیدم که هر سه دختر، ضربات و لطماتی خوردند که آب خنک بر دل تمام حاسدان از درون برشته شده و داغدار ریختند. دو تایشان بچه بغل، متارکه کردند و نزد مادر بازآمدند و یکیشان سوخت و نساخت! حتی یکیشان به بخت و مراد نرسید و تبدیل شدند به کانون ترحم و فایلهای «آخیش دلم خنک شد». پای هیچ نفرین و طلسمی در میان نبود. دختران شیرین خانم «بد» تصمیم گرفتند؛ نتوانستند به هنگام به جمع بندی برسند و بستر فرهنگی و خانوادگی مبتنی بر عجز در تصمیم گیری، وسواس و تردید، دورشان کرد از خوبحالی و آرامش. چندین …