ایران و آمریک

  • اقتصادی
    نهاد مدنی «مرجعیت»، میراث آیت الله حکیم و آینده حوزه نجف

    ضرورت گفت و گوی فوری ایران و آمریکا / احتمال فزاینده ی تنش های پلکانی و غیر قابل پیش بینی

    ولو بخشی از این اخبار شانتاژ رسانه ای باشد، اما چنان که در یادداشت نودمین روز غزه عرض شد، ماهیت جنگ آتش است و می تواند دامن گیر شود. طولانی شدن جنگ، مظلومیت و تنهایی نظامی مردم غزه، وقایع خلیج عدن، جنگ پهپادی و موشکی در عراق و سوریه، درگیری های جنوب لبنان، حمله به مراکز مستشاری ایران و اینک بهانه ی ماجرای پایگاه در اردن، رهبران دو کشور را در شرایط ویژه ای قرار داده است و خواسته یا ناخواسته سطح تنش را به شکل فزاینده و بی سابقه ای افزایش داده است. تنش مستقیم ایران و آمریکا هر چه باشد، بیش از هر چیز به نفع اسرائیل گرفتار در بن بست غزه است. نتانیاهو و افراطیون کنست طی حدود چهار ماه، تاکنون به دلیل مقاومت استثنایی مردم غزه، جز نسل کشی و آبرو ریزی جهانی چیزی بر جای نگذاشته اند و در اهداف اعلام شده ناکام بوده اند. از این روست که اسرائیل بیش از هر زمان با مثلث نسل کشی، ترور و گسترش بحران در جستجوی راهی برای فرار از مخمصه ی غزه است و از روز نخست یکی از این راه حل ها، درگیر ساختن آمریکا و ایران بوده است. در یادداشت نخستین درباره غزه بیان …

  • مجله عمومی
    نهاد مدنی «مرجعیت»، میراث آیت الله حکیم و آینده حوزه نجف

    بن بست دیپلماتیک ایران و آمریکا هر چه باشد، به نفع فلسطین نیست

    روز نود؛ بن بست استراتژیک و عقلانیت نرم استراتژی ایران و آمریکا تعیین سرنوشت «غزه در غزه» است؛ آرام آرام دامنه ی بحران در حال گسترش و نیازمند مراقبت ویژه است؛ آرایش ناوهای آمریکا و انگلیس و ایران در دریای سرخ پر مخاطره است؛ بن بست حیرت انگیز غزه، اسرائیل را وادار به تغییر استراتژی و شیفت به ترور و انتقال بحران کرده است؛ از اهداف پنهان ترورها در لبنان و سوریه، تغییر در آرایش میز مذاکره و کاستن از قدرت جریان نزدیک به تهران است؛ روس ها چرخش های معنی داری داشته اند؛ ایران و آمریکا در موضوع فلسطین و منطقه، نوعی موازنه ی نظامی اما نابرابری دیپلماتیک دارند بن بست دیپلماتیک تهران و واشینگتن، هر چه باشد به نفع فلسطین نیست؛ این پرسش مهمی است که چرا وقتی سخن از گسترش بحران و صف آرایی نظامی به میان می آید، سخن از ایران و آمریکا است ، اما وقتی سخن از دیپلماسی به میان می آید میدان به دیگر کشورها واگذار می شود؟ این رویکرد که تهران از فلسطین حمایت نظامی کند، اما مذاکرات سیاسی به مصر و قطر و ترکیه و یا برخی کشورهای دو نبش عربی واگذار شود، باید مجددا ارزیابی شود؛ آیا ایران و آمریکا …

دکمه بازگشت به بالا