نچه اعلام شد 20 درصد به مستمری‌های افراد تحت وشش دو سازمان بهزیستی و کمیته امداد اضافه شدند. وقتی می‌گوییم افراد وشش کمیته امداد و بهزیستی نی هستند که اگر این حمایت‌ها از آن‌ها صورت نگیرد، زندگی‌شان دچار مشکل می‌شود.
معنی دیگرش این است که بسیاری از این افراد به استناد قوانین موجود کشور افراد فقیری هستند ولت باید آنهرود ور افردا مستمری و افزایش آن هم با دولت است که ر لایحه بودجه ر اله پیشنهاد می‌کند و در نهایت در مجلس بررسی من ورتص اما آنچه مهم است وقتی ما بودجه‌ای را می‌نویسیم و همین بودجه را به یک عده که نیازمند حمایت مستمر هستند، توجه می‌کنیم، یعنی پوشش حداقل نهاد حمایتی به این معناست که اینها را فراموش نمی‌کند و تا اینجا می‌گوییم که خدا را نمی‌دانیم. را ر! اما کجا نگران کننده است؟
مکانهایی که با توجه به وضعیتی که این خانواده‌ها دارند، تأثیراتی را که از گیاهان می‌برند، افزایش می‌دهند و قیمت‌های سرسام‌آور باز افزایش افزایش‌مری را 20 درصد می‌کنند که معنی دیگری از آن است که این 20 درصد زخم‌ها را بیشتر می‌کند و دردشان را بیشتر می‌کند. فرض کنید که یک خانواده دارای یک نفر است، 350 هزار تومان می‌شود و الان 420 هزار تومان است و یک خانواده پنج نفره هم مبلغی حدود یک میلیون و سیصد هزار تومان می‌کند.
ما اگر حقوق دولت را نداشته باشیم و همین مستمری که الان پرداخت می‌شود را مبنا قرار دهیم، باید بگوییم که آن خانواده یک نفر هم همین مسکن را نیاز دارد و همین قبوض آب و برق و گاز و سایر خدمات را می‌کند. این امر است که اگر واقعاً این شرایط را در نظر بگیرید، این افزایش 20 درصدی است، یعنی هیچ مکی این افردم، این افزایش 20 درصدی یعنی هیچ کمکی به این امر نمی کند. ر ای مسئولین گفته می‌شود که اینها مردمی هستند که ما باید به نها بیشتر توجه کنیم. اما این چه منطقی است که مستمری این خانواده‌ها را با علم به این موضوع می‌داند که شرایط را به مراتب بهتر از قبل از هزینه‌ها و هزینه‌ها بیشتر می‌کند، اما باز هم در تصمیم‌گیری‌هایمان یک افزایش را کاهش می‌دهد. حتی در مورد کارگران از آن افزایش 57 درصدی در این موقعیت وجود دارد یا نیست و قضاوتی در اینباره نمی‌کنم، اما این مورد را می‌دانیم که آن سمت شاغل 5 درصد رشد می‌کند و در آنجا که هیچ امکانی وجود ندارد، 20 درصد رشد می‌کند! این کدام منطق سیاست گذاری و بودجه ریزی و تصمیم گیری در مورد رضایت جامعه متخصصین است.
با این نوع تصمیم گیری به نظر می‌رسد که در 1401 رایط خانواده‌ها به مراتب بدتر می‌شوند. من هم خانواده‌هایی نگران هستند که تحت فشار کمیته امداد و بهزیستی هستند و هم افراد مبتلا به این موضوع هستند که با همین استراد رد می‌شوند که با همین استراد پرداخت می‌کنند. واقعاً یک دلیل در یک ماه 350 هزار تومان و با افزایش 20 درصد، 420 هزار تومان است؟! وقتی این برنامه ریزی می‌کنیم، ونه می‌توانیم انتظار توانمندسازی و خروج از آن را داشته باشیم؟
رچند ممکن است گفته شود ما کمک‌های دیگر را در وزه‌های مسکن و مسکن دیدیم. چند نفر از این امکانات می‌توانند بهره‌مند شوند. فکر کنم این نوع بودجه‌ریزی دغدغه‌ای است که ما در حوزه معیشت همه مردم از جمله معیشت خانواده‌های نیازمند را در مورد توجه قرار نمی‌دهند و از نظر من به عنوان یک مددکار اجتماعی روا نیست که اینگونه در بودجه حق‌شان نادیده گرفته شده است.
* رئیس انجمن مددکاری ایران