دوج کوین کلاهبرداری

دوج کوین به خودی خود یک ارز دیجیتال مشروع و با جامعه ای فعال است، اما ادعاهای مربوط به استخراج ابری (Cloud Mining) سودآور دوج کوین غالباً دروغ و کلاهبرداری هستند. این وعده های سود بالا، اغلب پوششی برای طرح های پانزی است که سرمایه گذاران جدید را فریب می دهند و در نهایت منجر به از دست رفتن سرمایه می شوند. ماهیت فنی استخراج دوج کوین و پیوستگی آن با لایت کوین، استخراج مستقیم و سودآور آن را از طریق سرویس های ابری غیرممکن می سازد.

بازار ارزهای دیجیتال، با وجود فرصت های بی نظیر سرمایه گذاری و نوآوری های فناورانه، همواره بستر مناسبی برای ظهور طرح های فریبنده و کلاهبرداری بوده است. در این میان، دوج کوین (Dogecoin)، که با ماهیت میم کوین خود و حمایت جامعه کاربری گسترده به شهرت رسید، از این قاعده مستثنی نیست. بسیاری از سودجویان با سوءاستفاده از محبوبیت این ارز و ناآگاهی افراد، وعده های فریبنده استخراج ابری با سودهای نجومی را مطرح می کنند. درک سازوکار استخراج دوج کوین و مفهوم استخراج ترکیبی (Merged Mining) برای تشخیص این کلاهبرداری ها حیاتی است. این مقاله به بررسی دقیق ماهیت استخراج دوج کوین، تفاوت آن با استخراج مستقیم سایر رمزارزها و چرایی کلاهبرداری بودن بسیاری از سرویس های استخراج ابری آن می پردازد.

استخراج ابری سودآور دوج کوین دروغ و کلاهبرداری

استخراج دوج کوین به روش مستقیم و انفرادی، به دلیل الگوریتم خاص و نرخ هش بالای شبکه، اغلب سودآوری ندارد. این ارز دیجیتال از الگوریتم Scrypt استفاده می کند، مشابه لایت کوین، و پاداش هر بلاک آن ۱۰,۰۰۰ دوج کوین است. با این حال، مقایسه سودآوری استخراج دوج کوین با سایر ارزهای دیجیتال با الگوریتم مشابه، نشان می دهد که استخراج مستقیم دوج کوین معمولاً منجر به ضرر می شود. برای مثال، با یک دستگاه Antminer L3+، در حالی که استخراج لایت کوین می تواند سود ماهانه قابل توجهی به همراه داشته باشد، استخراج دوج کوین با همان دستگاه زیان ده است.

این واقعیت باعث می شود این سوال مطرح شود که چه انگیزه ای برای استخراج مستقیم دوج کوین وجود دارد و چرا سایت های استخراج ابری ادعای سودآوری بالا می کنند؟ پاسخ اینجاست که ماینرها به ندرت دوج کوین را به صورت مستقیم استخراج می کنند. بلکه این ارز دیجیتال غالباً از طریق روش استخراج ترکیبی (Merged Mining) و با استفاده از قدرت هش مشابهی که برای استخراج سایر کوین های Scrypt-محور (مانند لایت کوین) به کار می رود، به دست می آید. بنابراین، هرگونه ادعایی مبنی بر استخراج ابری دوج کوین به صورت مستقیم و با سودآوری بالا، بی پایه و اساس است و به احتمال زیاد یک طرح کلاهبرداری خواهد بود. این سایت ها یا اصلاً عملیات استخراج واقعی ندارند یا از سرمایه کاربران جدید برای پرداخت سود به کاربران قدیمی استفاده می کنند که همان طرح پانزی است.

در واقع، دوج کوین به عنوان یک پاداش اضافی به ماینرهای لایت کوین تعلق می گیرد، نه اینکه به صورت مستقل و سودآور استخراج شود. استخرهای استخراج معروفی مانند F2Pool و AntPool از استخراج ترکیبی دوج کوین پشتیبانی می کنند. ماینرها با اتصال دستگاه های ASIC خود با الگوریتم Scrypt به این استخرها، قادر به استخراج لایت کوین هستند و به همراه آن، دوج کوین نیز به عنوان پاداش اضافی به آن ها تعلق می گیرد. این سازوکار نشان می دهد که سودآوری از استخراج مستقیم دوج کوین به تنهایی امکان پذیر نیست و ادعاهای مربوط به آن باید با شک و تردید جدی بررسی شوند. این طرح ها با وعده های اغواکننده سودهای تضمینی و بالا، اعتماد کاربران را جلب کرده و در نهایت با جمع آوری سرمایه زیاد، ناپدید می شوند.

بسیاری از طرح های استخراج ابری دوج کوین که وعده سودهای نجومی می دهند، در واقع طرح های پانزی هستند که با پول سرمایه گذاران جدید، سود سرمایه گذاران قدیمی را پرداخت می کنند و در نهایت فرو می پاشند.

جنبه سرمایه گذاری

دوج کوین، با وجود ماهیت میم کوین خود، به سرعت توانست توجه بسیاری از سرمایه گذاران را به خود جلب کند. این ارز دیجیتال، که در ابتدا به عنوان یک شوخی آغاز شد، به دلیل جامعه کاربری فعال و حمایت افراد مشهوری مانند ایلان ماسک، نوسانات قیمتی قابل توجهی را تجربه کرده است. همین نوسانات و پتانسیل رشد ناگهانی، دوج کوین را به یک دارایی جذاب برای سرمایه گذاران ریسک پذیر تبدیل کرده است. با این حال، این جذابیت بالا، زمینه ساز سوءاستفاده کلاهبرداران نیز شده است.

کلاهبرداران با استفاده از هیجانات بازار و وعده های سودهای تضمینی، به ویژه در زمینه استخراج ابری دوج کوین، سعی در فریب سرمایه گذاران دارند. آن ها از این واقعیت که دوج کوین به دلیل نوسانات شدید قیمت و ماهیت غیرقابل پیش بینی خود، می تواند سودهای کلانی را در مدت زمان کوتاهی به همراه داشته باشد، بهره می برند. طرح های پانزی (Ponzi Schemes) و هرمی (Pyramid Schemes) که خود را به عنوان شرکت های استخراج ابری دوج کوین معرفی می کنند، به سرمایه گذاران وعده می دهند که می توانند بدون نیاز به دانش فنی یا تجهیزات گران قیمت، به سودهای سرشار دست یابند.

این شرکت ها معمولاً در ابتدا به تعداد کمی از سرمایه گذاران اولیه سود پرداخت می کنند تا اعتماد آن ها را جلب کرده و با استفاده از تبلیغات دهان به دهان، افراد بیشتری را وارد طرح کنند. اما در نهایت، زمانی که تعداد سرمایه گذاران جدید کاهش یابد یا حجم سرمایه جمع آوری شده به حد کافی برسد، طرح از هم می پاشد و سرمایه گذاران با ضرر و زیان مواجه می شوند. بنابراین، در حالی که دوج کوین می تواند فرصت های سرمایه گذاری واقعی را به همراه داشته باشد، باید به شدت در برابر وعده های سودهای غیرمنطقی و تضمینی، به ویژه در حوزه استخراج ابری، هوشیار بود. سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، به خصوص میم کوین ها، همواره با ریسک بالایی همراه است و نیازمند تحقیق و تحلیل دقیق است.

دوج کوین تاثیر بلافاصله یک تغییر

اوایل پیدایش دوج کوین، جامعه آن با چالشی مهم روبرو بود: حفظ امنیت شبکه و انگیزه بخشی به ماینرها. دوج کوین در ابتدا از مکانیزم اثبات کار (Proof of Work) مشابه لایت کوین استفاده می کرد. با این حال، پیش بینی می شد که بدون تغییر در مکانیزم استخراج، پاداش ها در آینده برای ماینرها جذابیت کمتری پیدا کند و شبکه در معرض حملاتی مانند حمله ۵۱ درصد قرار گیرد. در چنین حمله ای، یک گروه یا فرد کنترل بیش از نیمی از قدرت هش شبکه را به دست گرفته و می تواند تراکنش ها را دستکاری کند.

برای مقابله با این تهدید و افزایش پایداری شبکه، جامعه دوج کوین تصمیم گرفت فرایند استخراج آن را با لایت کوین ادغام کند؛ این تغییر به استخراج ترکیبی (Merged Mining) معروف شد. این تصمیم استراتژیک به دوج کوین اجازه داد تا از امنیت بالای شبکه لایت کوین، که خود یک شبکه قدرتمند و تثبیت شده است، بهره مند شود. با این کار، ماینرهای لایت کوین می توانستند بدون صرف قدرت پردازشی اضافی، دوج کوین را نیز استخراج کنند و به عنوان پاداش جانبی دریافت نمایند.

این تغییر بلافاصله تأثیرات مثبتی بر دوج کوین داشت. قیمت دوج کوین پس از انتقال از سازوکار اثبات کار به اثبات کار کمکی (Auxiliary Proof of Work)، رشد قابل توجهی را تجربه کرد. به عنوان مثال، از ۰.۰۰۰۲ دلار به حدود ۰.۰۰۰۴۷ دلار افزایش یافت که نشان دهنده یک رشد نزدیک به ۱۸۰ درصدی در عرض چند هفته بود. این جهش قیمتی، اعتماد جامعه به آینده دوج کوین را افزایش داد و آن را به یک نمونه موفق از تأثیر مثبت استخراج ترکیبی در کوتاه مدت تبدیل کرد. هرچند، وجود تنها یک پروژه نمی تواند دلیل قطعی برای اثبات این گفته باشد، اما در مورد دوج کوین، این تغییر به وضوح به افزایش امنیت و نقدینگی شبکه کمک کرد و به عنوان یک استراتژی بازاریابی موثر نیز عمل کرد.

استخراج ترکیبی چیست

استخراج ترکیبی یا همان اثبات کار کمکی (Auxiliary Proof of Work – AuxPoW) یک فرایند نوآورانه در دنیای ارزهای دیجیتال است که به ماینرها اجازه می دهد دو ارز دیجیتال مختلف را به صورت همزمان و با استفاده از یک قدرت پردازشی مشابه استخراج کنند. این روش، اگرچه به اندازه روش های رایج اثبات کار یا الگوریتم های اجماع اثبات سهام (Proof of Stake) محبوبیت گسترده ای ندارد، اما برای برخی پروژه ها، به ویژه پروژه های کوچک تر، بسیار مفید است.

هدف اصلی از استخراج ترکیبی، افزایش امنیت شبکه های کوچک تر با بهره گیری از قدرت پردازشی شبکه های بزرگ و تثبیت شده است. به جای اینکه یک ارز دیجیتال جدید بخواهد شبکه استخراجی مستقل خود را از ابتدا ایجاد و امن کند، می تواند از قدرت هش یک شبکه بزرگتر به عنوان زنجیره مادر استفاده کند. این ایده برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، در انجمن بیت کوین تاک مطرح شد، هرچند که در وایت پیپر اصلی بیت کوین به آن اشاره نشده بود. این مفهوم به شبکه های کوچک تر امکان می دهد بدون نیاز به جذب تعداد زیادی ماینر، از امنیت بالایی برخوردار شوند و در برابر حملات احتمالی مقاوم تر باشند.

به طور کلی، در استخراج ترکیبی، یک زنجیره مادر (Mother Chain) وجود دارد که دارای قدرت پردازشی و امنیت بالایی است، و یک زنجیره کمکی (Auxiliary Chain) که از قدرت هش زنجیره مادر برای امنیت خود استفاده می کند. برای اینکه این دو زنجیره بتوانند با هم کار کنند، ضروری است که از الگوریتم هش یکسانی استفاده کنند. این همخوانی در الگوریتم هش، امکان استخراج همزمان را فراهم می آورد. این روش، به ویژه برای ارزهای دیجیتالی که در مراحل اولیه توسعه خود هستند یا جامعه ماینینگ کوچکی دارند، یک راهکار کارآمد برای تضمین امنیت و پایداری شبکه محسوب می شود و به آن ها کمک می کند تا بدون نیاز به سرمایه گذاری عظیم در زیرساخت های ماینینگ، از مزایای شبکه های بزرگ بهره مند شوند.

فرایند استخراج ترکیبی

فرایند استخراج ترکیبی به گونه ای طراحی شده که نیازی به قدرت پردازشی اضافی از سوی ماینرها ندارد. به عنوان یک ماینر، استخراج همزمان دو ارز دیجیتال مانند بیت کوین و نیم کوین (یا لایت کوین و دوج کوین) بازده یکسانی نسبت به زمانی که تنها یکی از آن ها را استخراج می کنید، خواهد داشت. تنها نیاز است که شما یا استخر استخراجی که از آن استفاده می کنید، برخی تغییرات اضافی را برای پشتیبانی از این فرایند اعمال کنید.

نحوه انجام این فرایند به این صورت است که ماینر یا استخر استخراج، بلاک هایی از تراکنش های مختلف را در هر دو زنجیره (زنجیره مادر و زنجیره کمکی) ایجاد می کند. به عنوان مثال، در جفت بیت کوین و نیم کوین، بلاک ایجاد شده در نیم کوین شامل مجموعه ای از تراکنش های استاندارد این شبکه است. بلاک ساخته شده در شبکه بیت کوین نیز حاوی تراکنش های عادی بیت کوین است، اما یک تراکنش اضافی نیز در آن قرار می گیرد که به هش بلاک ایجاد شده در نیم کوین اشاره دارد.

پس از ساخت بلاک ها، ماینر شروع به استخراج آن می کند. در این مرحله، چند سناریو ممکن است رخ دهد:

اگر ماینر بلاکی را با درجه سختی شبکه بیت کوین (زنجیره مادر) استخراج کند، به جواب بلاک دست یافته و آن را در شبکه اعلام می کند. از آنجا که درجه سختی بلاک بیت کوین بیشتر از درجه سختی بلاک نیم کوین است، ماینر بلاک نیم کوین را نیز استخراج کرده و پاداش هر دو بلاک را دریافت می کند.

اگر ماینر بلاکی را با درجه سختی نیم کوین (زنجیره کمکی) استخراج کند، این بلاک با قرار دادن هدر و هش بلاک بیت کوین ایجاد می شود. زنجیره نیم کوین این بلاک را به دلیل تغییرات ایجاد شده در بلاک چین آن برای پشتیبانی از استخراج ترکیبی، قبول می کند. در این حالت، ماینر تنها پاداش استخراج نیم کوین را دریافت می کند.

در صورتی که ماینر بلاکی را با درجه سختی بین شبکه نیم کوین و بیت کوین استخراج کند، نتیجه مشابه مورد دوم خواهد بود و تنها پاداش نیم کوین دریافت می شود. این فرایند تضمین می کند که امنیت زنجیره کمکی با استفاده از قدرت پردازشی زنجیره مادر تأمین شود و به ماینرها انگیزه ای مضاعف برای مشارکت در هر دو شبکه داده شود.

پیاده سازی

پیاده سازی استخراج ترکیبی نیازمند همکاری و تغییرات در هر دو زنجیره مادر و کمکی است، اما میزان دخالت هر کدام متفاوت است. توسعه دهندگان زنجیره مادر (مانند بیت کوین یا لایت کوین) نیازی به انجام کار خاصی در زمینه پیاده سازی استخراج ترکیبی ندارند. به عبارت دیگر، شبکه مادر نیازی ندارد که بداند ارز دیجیتال دیگری نیز به صورت ترکیبی در حال استخراج است. این عدم نیاز به تغییر در کد اصلی زنجیره مادر، یکی از مزایای این روش است، زیرا پیچیدگی ها و ریسک های احتمالی را برای شبکه اصلی به حداقل می رساند.

در مقابل، زنجیره های کمکی (مانند نیم کوین یا دوج کوین) باید تغییرات و یکپارچه سازی های لازم را برای فعال شدن ماینینگ ترکیبی انجام دهند. این تغییرات شامل به روزرسانی بلاک چین زنجیره کمکی برای پذیرفتن اثبات استخراج از زنجیره مادر و معتبر دانستن آن بر روی بلاک چین خود است. به عنوان مثال، توسعه دهندگان نیم کوین باید کد شبکه خود را به گونه ای اصلاح کنند که بتواند هدر اضافی بیت کوین و هش را که در بلاک های ترکیبی وجود دارد، تشخیص داده و آن را به عنوان یک اثبات کار معتبر بپذیرد. این کار به زنجیره کمکی اجازه می دهد تا از امنیت بالای زنجیره مادر بهره مند شود، بدون اینکه خود نیاز به قدرت هش عظیمی داشته باشد.

همچنین، ماینرها و استخرهای استخراج نیز باید برخی اقدامات را برای استخراج همزمان هر دو زنجیره انجام دهند. اگرچه استخراج ترکیبی به هیچ قدرت پردازشی اضافی احتیاج ندارد، اما کارهای نگهداری بیشتری را می طلبد. به عنوان مثال، برای استخراج همزمان دو بلاک چین، ماینرها باید دو اتصال مجزا به هر دو شبکه را حفظ و نگهداری کنند. برای استخرهای استخراج نیز، کانال های توزیع پاداش دوبرابر مقدار قبلی خواهد بود. این موارد، هرچند پیچیدگی فنی زیادی ندارند، اما نیازمند دقت و مدیریت صحیح هستند تا اطمینان حاصل شود که پاداش ها به درستی به ماینرها تعلق می گیرد و عملیات استخراج بدون مشکل پیش می رود. این پیاده سازی، به شبکه های کوچک تر فرصت رشد و پایداری می دهد.

پیامدهای استخراج ترکیبی

استخراج ترکیبی، با وجود مزایای عمده ای که به همراه دارد، می تواند پیامدهای مثبت، خنثی و منفی برای هر دو زنجیره مادر و کمکی داشته باشد. درک این پیامدها برای هر سرمایه گذار یا توسعه دهنده ای که قصد ورود به این حوزه را دارد، ضروری است. این روش، با ایجاد هم افزایی بین شبکه ها، دینامیک های جدیدی را در اکوسیستم ارزهای دیجیتال به وجود می آورد.

پیامدهای مثبت

پروژه های بلاک چینی کوچک و جدید دلایل معقولانه ای برای انضمام استخراج ترکیبی دارند. مهم تر از همه، انجام این کار امنیت شبکه زنجیره کمکی را به طور قابل توجهی بالا می برد و همچنان به آن اجازه می دهد به عنوان یک زنجیره مستقل فعالیت کند. وقتی زنجیره های کمکی با بلاک چین های محبوب و قدرتمند مانند بیت کوین یا لایت کوین همکاری می کنند، توجهات زیادی را به خود جلب می کنند که این خود نوعی بازاریابی و افزایش آگاهی عمومی برای پروژه است.

علاوه بر این، استخراج ترکیبی انگیزه ای فوق العاده برای ماینرها ایجاد می کند. آن ها می توانند بدون پرداخت هزینه اضافی یا صرف قدرت پردازشی بیشتر، پاداش های مضاعف از دو ارز دیجیتال را دریافت کنند که به معنای درآمد بیشتر است. این موضوع باعث جذب ماینرهای بیشتری به سمت شبکه هایی می شود که از استخراج ترکیبی پشتیبانی می کنند. از طرفی، معمولاً چون ماینرها بین هر دو کوین استخراج شده مبادله می کنند تا سود بیشتری کسب کنند، در نقدینگی هر دو ارز دیجیتال افزایش اتفاق می افتد. این افزایش نقدینگی، به معنای سهولت بیشتر در خرید و فروش ارزها در صرافی ها و کاهش نوسانات شدید قیمت است که برای سرمایه گذاران نیز مطلوب است. این مزایا، استخراج ترکیبی را به یک راهکار جذاب برای توسعه و پایداری شبکه های نوپا تبدیل می کند.

پیامدهای خنثی

یکی از پیامدهای خنثی استخراج ترکیبی، افزایش حجم بلاک چین زنجیره مادر است. زنجیره های مادر پس از پذیرش زنجیره های کمکی، باید هش های مربوط به بلاک های زنجیره کمکی را در درخت تراکنش های خود (Merkle Tree) قرار دهند. این هش ها، گرچه حجم بسیار کمی دارند، اما به هر حال فضایی را اشغال می کنند و به مرور زمان باعث افزایش اندازه کلی بلاک چین زنجیره مادر می شوند.

تا زمانی که ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین در پیاده سازی راه حل های لایه دوم مقیاس پذیری مانند شبکه لایتنینگ (Lightning Network) موفق باشند، این افزایش حجم دردسرساز نخواهد بود. راه حل های لایه دوم به شبکه اصلی کمک می کنند تا تعداد بیشتری از تراکنش ها را خارج از بلاک چین اصلی پردازش کند و تنها نتیجه نهایی را در بلاک چین ثبت کند، که این امر به کاهش فشار بر فضای بلاک کمک می کند. بنابراین، در حالی که حجم بلاک چین مادر به دلیل استخراج ترکیبی افزایش می یابد، این افزایش در مقایسه با کل حجم داده های شبکه و با وجود راه حل های مقیاس پذیری، معمولاً به عنوان یک مشکل جدی تلقی نمی شود و تأثیر منفی قابل توجهی بر عملکرد یا کارایی شبکه مادر نخواهد داشت.

پیامدهای منفی

متأسفانه، قضیه استخراج ترکیبی برخی پیامدهای منفی نیز دارد که باید به آن ها توجه کرد. پیاده سازی امکان استخراج ترکیبی نیازمند انجام توسعه اضافی بر روی زنجیره کمکی است. این به معنای تغییرات در کد و پروتکل شبکه است. در حالیکه شبکه قصد داشته باشد از پروتکل استخراجی خود به ماینینگ ترکیبی تغییر جهت دهد، نیازمند هاردفورک (Hardfork) خواهد بود. هاردفورک یک تغییر اساسی در پروتکل است که باعث می شود بلاک های جدید با قوانین قدیمی ناسازگار باشند و نیاز به به روزرسانی همه نودهای شبکه دارد. برای برداشتن این نوع استخراج نیز، هاردفورک دیگری مورد نیاز خواهد بود که این خود یک فرایند پیچیده و زمان بر است و می تواند به تقسیم جامعه کاربری منجر شود.

علاوه بر این، ماینرها و استخرهای استخراج نیز باید برخی اقدامات را برای استخراج همزمان هر دو زنجیره انجام دهند. هرچند استخراج ترکیبی به هیچ قدرت پردازشی اضافی احتیاج ندارد، اما کارهای نگهداری بیشتری می طلبد. در استخراج همزمان دو بلاک چین، باید دو اتصال به زنجیره ها حفظ و نگهداری شود. این به معنای مدیریت همزمان دو کلاینت بلاک چین و اطمینان از همگام سازی صحیح آن ها است. برای استخرهای استخراج نیز، کانال های توزیع پاداش دوبرابر مقدار قبلی خواهد بود که پیچیدگی های مدیریتی و فنی بیشتری را به همراه دارد.

شاید از نظر برخی استخرها، اضافه کردن این دسته از هزینه های نگهداری و پیچیدگی های فنی در مقابل کسب کوین جدید به صرفه نباشد. این مسئله می تواند منجر به عدم تمایل برخی ماینرها یا استخرها به پشتیبانی از استخراج ترکیبی شود، که در نهایت ممکن است بر امنیت و تمرکززدایی زنجیره کمکی تأثیر بگذارد. همچنین، وابستگی زنجیره کمکی به زنجیره مادر می تواند به عنوان یک نقطه ضعف تلقی شود؛ زیرا هرگونه مشکل یا تغییر در زنجیره مادر، می تواند مستقیماً بر زنجیره کمکی تأثیر بگذارد.

نیم کوین آینده ای تضمین نشده

نیم کوین (Namecoin) به عنوان اولین کوین استخراج ترکیبی شناخته می شود که تحت حمایت قدرت پردازشی زنجیره بیت کوین قرار گرفت. این ارز دیجیتال، که زمانی بین ۱۰ ارز دیجیتال برتر بازار قرار داشت، جایگاه خود را از دست داد و به رتبه های بسیار پایین تر تنزل یافت. سقوط نیم کوین یکی از بزرگترین نمونه های عبرت آموز در دنیای ارزهای دیجیتال است که نشان می دهد حتی با وجود ارتباط با قدرتمندترین شبکه ارزهای دیجیتال (بیت کوین) و بهره مندی از امنیت آن از طریق استخراج ترکیبی، آینده یک پروژه تضمین شده نخواهد بود.

علی رغم این واقعیت که تعداد قابل توجهی از استخرهای ماینینگ، استخراج ترکیبی نیم کوین را پشتیبانی می کردند و این ارز از امنیت بالایی برخوردار بود، نیم کوین پذیرش قابل توجهی در تاریخ طولانی خود (حدود ۵ سال در زمان بررسی اولیه) به خود ندید. تیم توسعه این ارز دیجیتال نیز به اندازه پروژه های مشابه فعال نبود و این عدم فعالیت و نوآوری، در کنار عدم جذب کاربران و توسعه دهندگان جدید، به تدریج منجر به افول آن شد.

این سقوط عبرت آموز بیانگر این است که اگرچه استخراج ترکیبی می تواند امنیت و پایداری یک شبکه را به شدت افزایش دهد و حتی نقدینگی آن را بهبود بخشد، اما به معنی تضمین فاندامنتال یا موفقیت بلندمدت آن سرمایه نخواهد بود. موفقیت یک ارز دیجیتال به عوامل بسیار دیگری نیز بستگی دارد، از جمله: تیم توسعه فعال، جامعه کاربری پویا، نوآوری های فناورانه، کاربرد واقعی (utility)، و پذیرش گسترده. نیم کوین مثالی واضح است که نشان می دهد تنها اتکا به یک مکانیزم امنیتی پیشرفته، بدون توجه به سایر ابعاد توسعه و پذیرش، نمی تواند ضامن بقا و رشد یک پروژه در بازار رقابتی ارزهای دیجیتال باشد. سرمایه گذاران باید همواره به تمامی ابعاد یک پروژه توجه کنند و فریب صرفاً یک ویژگی فنی را نخورند.

پشتیبانی یک ارز دیجیتال از استخراج ترکیبی، امنیت آن را افزایش می دهد، اما تضمین کننده موفقیت فاندامنتال و پذیرش گسترده آن در بازار نیست.

برای درک بهتر تفاوت سودآوری استخراج مستقیم دوج کوین در مقایسه با لایت کوین، می توانیم به داده های مربوط به یک دستگاه ماینینگ مشترک نگاهی بیندازیم. این مقایسه نشان می دهد چرا ماینرها به ندرت به صورت مستقیم دوج کوین را استخراج می کنند و چرا ادعاهای استخراج ابری سودآور آن مشکوک است:

ارز دیجیتال	الگوریتم	دستگاه ماینر (مثال)	سودآوری ماهانه (حدودی، با قیمت های روز)	توضیحات
لایت کوین (LTC)	Scrypt	Antminer L3+	حدود 31 دلار	استخراج مستقیم و سودآور
دوج کوین (DOGE)	Scrypt	Antminer L3+	ضررده	استخراج مستقیم به تنهایی سودآور نیست
ورج (Verge)	Scrypt	Antminer L3+	نامشخص/کم	سودآوری متغیر، اغلب کمتر از LTC

همانطور که در جدول بالا مشاهده می شود، با یک دستگاه Antminer L3+، استخراج لایت کوین به صورت مستقیم سودآوری دارد، در حالی که استخراج دوج کوین با همان دستگاه منجر به ضرر می شود. این تفاوت اساسی در سودآوری، دلیل اصلی مهاجرت دوج کوین به سمت استخراج ترکیبی با لایت کوین بود. این جدول به وضوح نشان می دهد که چرا ادعاهای مربوط به استخراج ابری سودآور دوج کوین به صورت مستقل، فاقد اعتبار هستند و باید به عنوان یک نشانه خطر جدی برای کلاهبرداری در نظر گرفته شوند.

در نهایت، برای سرمایه گذاری امن در دوج کوین، باید به جای تمرکز بر روش های استخراج ابری مشکوک، به خرید و فروش آن از طریق صرافی های معتبر و شناخته شده روی آورد. آگاهی از نحوه کارکرد شبکه های بلاک چین و تفاوت های میان مکانیزم های استخراج، می تواند به کاربران کمک کند تا از دام کلاهبرداری ها در امان بمانند و تصمیمات آگاهانه تری در زمینه سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال اتخاذ کنند.

سوالات متداول

آیا دوج کوین یک کلاهبرداری است؟

خیر، دوج کوین به خودی خود یک ارز دیجیتال مشروع و واقعی است که در سال 2013 ایجاد شده است. با این حال، بسیاری از پروژه ها و سایت هایی که ادعای استخراج ابری دوج کوین با سودهای بالا را دارند، غالباً طرح های کلاهبرداری یا پانزی هستند.

چگونه کلاهبرداری دوج کوین را تشخیص دهیم؟

کلاهبرداری های دوج کوین اغلب با وعده سودهای تضمینی و بسیار بالا، به ویژه در زمینه استخراج ابری، خود را نشان می دهند. عدم وجود شفافیت، درخواست واریز سرمایه اولیه برای دریافت سودهای آینده، و عدم وجود اطلاعات فنی معتبر درباره نحوه استخراج، از نشانه های اصلی کلاهبرداری هستند.

سایت های استخراج ابری دوج کوین چه خطراتی دارند؟

سایت های استخراج ابری دوج کوین، به دلیل سودآور نبودن استخراج مستقیم دوج کوین، معمولاً کلاهبرداری هستند. خطرات اصلی آن ها شامل از دست دادن کل سرمایه واریز شده، عدم امکان برداشت سود یا اصل سرمایه، و افشای اطلاعات شخصی و مالی در اختیار کلاهبرداران است.

استخراج ترکیبی دوج کوین قانونی است؟

بله، استخراج ترکیبی دوج کوین با لایت کوین یک فرایند قانونی و مشروع در دنیای ارزهای دیجیتال است. این روش به دوج کوین امکان می دهد از امنیت شبکه لایت کوین بهره مند شود و ماینرها نیز پاداش هر دو ارز را دریافت کنند. این روش، کلاهبرداری نیست.

بهترین راه برای سرمایه گذاری امن در دوج کوین چیست؟

بهترین و امن ترین راه برای سرمایه گذاری در دوج کوین، خرید و فروش آن از طریق صرافی های ارز دیجیتال معتبر و شناخته شده است. تحقیق کافی درباره صرافی، استفاده از کیف پول های امن، و عدم اعتماد به وعده های سودهای غیرواقعی، برای سرمایه گذاری امن ضروری است.