تاریخچه شهر سیمره

شهر باستانی سیمره که با نام های ماداکتو و مهرگان کده نیز شناخته می شود یکی از کهن ترین و وسیع ترین محوطه های تاریخی ایران است که در استان ایلام شهرستان دره شهر جای گرفته و گواه تمدن های دیرینه ای از دوران عیلامیان تا ساسانیان است. این شهر باستانی در سال ۱۳۱۰ خورشیدی به عنوان یکی از نخستین آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شهر باستانی سیمره که در متون تاریخی از آن با نام های متنوعی همچون ماداکتو و مهرگان کده نیز یاد شده است در گستره ای وسیع در جنوب شرقی دره شهر ایلام قرار دارد. این محوطه تاریخی با مساحتی بالغ بر ۲۰۰ هکتار نه تنها بزرگ ترین سایت باستانی در استان ایلام به شمار می رود بلکه به دلیل موقعیت استراتژیک و ویژگی های طبیعی منحصر به فرد خود همواره مورد توجه تمدن های مختلف قرار گرفته است. قرار گرفتن در شمال کبیر کوه یکی از مهم ترین رشته کوه های زاگرس و در مجاورت رودخانه سیمره این منطقه را به بستری مناسب برای زندگی و شکوفایی تمدن های کهن تبدیل کرده بود. رودخانه سراب دره شهر نیز از میان بقایای این شهر باستانی عبور می کند و به اهمیت جغرافیایی آن می افزاید. شهر سیمره با قدمتی که به دوران پیش از ساسانیان بازمی گردد شاهد فراز و نشیب های فراوانی در طول تاریخ بوده و بقایای آن امروز همچنان روایتگر داستان های ناگفته ای از گذشته پرشکوه ایران زمین است. اهمیت این شهر به حدی است که در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۶ به عنوان یکی از اولین آثار ملی ایران به ثبت رسید.

نام «سیمره» برای شهری باستانی که امروزه بقایای آن در شهرستان دره شهر ایلام قرار دارد یادآور تاریخ پرفراز و نشیب این منطقه است. این شهر که به نام های دیگری چون ماداکتو و مهرگان کده نیز شهرت دارد در طول تاریخ هویت های متفاوتی به خود گرفته است. ماداکتو نامی است که به دوران عیلامیان بازمی گردد و نشان دهنده قدمت بسیار بالای این سکونتگاه است. مهرگان کده نامی است که در نوشته های کهن از جمله آثار موسی خورنی مورخ شهیر ارمنی سده پنجم میلادی به آن اشاره شده و مهرگان کتک نیز خوانده می شود. این نام ها هر یک بازتاب دهنده دوره ای خاص از حیات این شهر بوده اند. مهرگان کده به معنای «شهر مهرگان» یا «جایگاه مهر» است که احتمالاً به اهمیت مذهبی یا اجتماعی آن در دوران ساسانی اشاره دارد.

دره شهر به دلیل فراوانی و تنوع دژهای باستانی در محدوده خود به شهر دژهای ایران نیز شهرت یافته است. این ویژگی گواه اهمیت نظامی و دفاعی این منطقه در طول اعصار بوده است. علاوه بر این از منظر زمین شناسی دره شهر به عنوان بزرگ ترین ژئوپارک دنیا شناخته می شود که خود نشانه ای از ساختار طبیعی و ژئولوژیکی خاص و بی نظیر این منطقه است. این شهر باستانی زمانی پایتخت تابستانی ساسانیان به شمار می رفت و تمامی اجزای یک شهر پیشرفته از جمله ارگ شاهی دخمه ها دژها پرستشگاه ها آتشگاه ها پل های درون شهری و برون شهری سیستم آبرسانی سفالی کاریزها راه های سنگ فرش بازار (وازار) آسیاب ها و کوشک ها را در خود جای داده بود. این ساختار پیچیده و کامل نشان از آبادانی و شکوفایی بی نظیر آن در دوران خود دارد. امروزه پایگاه پژوهشی ملی شهر تاریخی سیمره متولی امور اداری اجرایی و پژوهشی این محوطه باستانی است و تلاش می کند تا اسرار این شهر کهن را بیش از پیش آشکار سازد و آن را برای نسل های آینده حفظ کند.

تاریخچه

تاریخ شهر باستانی سیمره که امروزه بقایای آن در شهرستان دره شهر ایلام جای گرفته داستانی طولانی و پرفراز و نشیب از تمدن شکوفایی و ویرانی است. قدمت این منطقه به دوران عیلامیان بازمی گردد و بر اساس شواهد تاریخی دره شهر ایلام نخستین شهر عیلامیان بود که در این ناحیه شکل گرفت. آب و هوای مطلوب وجود آبراهه ها و رودخانه های متعدد و دشت های سرسبز این منطقه را به مقصدی ایده آل برای سکونت تبدیل کرده بود. در دوران عیلامی این شهر به عنوان استراحتگاه و شکارگاه تابستانی برای بزرگان و اشراف عیلامی مورد استفاده قرار می گرفت که نشان دهنده اهمیت و جایگاه ویژه آن در آن دوره است. متأسفانه این دوره از شکوفایی با حمله آشور بانی پال پادشاه آشور پایان یافت و شهر عیلامی ویران شد و مردم آن قتل عام شدند.

پس از دوران عیلامی در زمان هخامنشیان توجه ویژه ای به منطقه تاریخی ماداکتو نشد و این شهر به حالت مخروبه و نیمه ویران باقی ماند. اما با روی کار آمدن اشکانیان حیات و آبادانی به این شهر بازگشت. دوره ی اشکانی سرآغاز جدیدی برای سیمره بود و این شهر بار دیگر رونق گرفت. اوج شکوفایی و آبادانی سیمره اما در دوره ساسانیان رقم خورد. در این دوران سیمره به یکی از مهم ترین مراکز شهری ایران تبدیل شد و حتی به عنوان پایتخت تابستانی ساسانیان شناخته می شد. سازه های این دوره اغلب با استفاده از سنگ و ساروج ساخته شده اند که نشان دهنده مهارت بالای معماری و پایداری بناها در آن زمان است. شهر مهرگان کده در دوره ساسانی تمامی اجزای یک شهر پیشرفته از جمله ارگ شاهی دژها پرستشگاه ها آتشگاه ها پل های درون شهری و برون شهری سیستم آبرسانی سفالی کاریزها راه های سنگ فرش بازار و آسیاب ها را شامل می شد. کشف گچبری های منحصر به فرد در این شهر نیز گواه هنر و معماری پیشرفته ساسانی در سیمره است.

ویرانی نهایی شهر باستانی سیمره به دو زلزله مهیب در سال های ۲۵۸ و ۳۴۴ هجری قمری (۸۷۱ و ۹۵۵ میلادی) نسبت داده می شود که توسط مورخان بزرگی چون طبری و مسعودی ثبت شده اند. این زلزله ها بخش های وسیعی از شهر را تخریب کردند و به حیات پررونق آن پایان دادند. اگرچه برخی روایت ها حاکی از آن است که مردم این شهر قبل از وقوع زلزله آن را ترک کرده بودند اما چگونگی پیش بینی وقوع این زلزله ها همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد و پاسخ مشخصی برای آن پیدا نشده است. پس از دوره ساسانی شهر باستانی ماداکتو ابتدا توسط اتابکان لر اداره می شد که نشان دهنده تداوم اهمیت منطقه در دوران های بعدی است. اما با روی کار آمدن حکومت پهلوی و تشکیل استان ایلام منطقه سیمره از لرستان جدا شد و به استان ایلام پیوست که این امر به تغییرات جغرافیایی و اداری در منطقه منجر شد.

پایگاه پژوهشی ملی شهر تاریخی سیمره در سال های اخیر ۹ فصل کاوش باستان شناسی را در این محوطه به انجام رسانده است. این کاوش ها منجر به شناسایی و حفاری مکان هایی چون خانه اربابی بنای مسجد اماکن حاشیه سیل بند و اماکن مسکونی حاشیه نشین شهر شده است. این یافته ها اطلاعات ارزشمندی را درباره ساختار شهری زندگی روزمره مردم و معماری سیمره در دوران مختلف به ویژه دوره ساسانی در اختیار باستان شناسان قرار داده است. علاوه بر این تپه های باستانی متعددی در اطراف دره مهرگان از جمله تپه های تیغن در جمشیدآباد کوزه گران در مسیر دره شهر به چمژاب چیاپیکه و چیا فاضل آباد تپه های خان پری در مسیر دره شهر به ایلام و تپه چم کلان در نزدیکی رودخانه سیکان از کهن ترین آثار پیش از تاریخ کهن شهر مهرگان کده به شمار می روند. این تپه ها نشان دهنده سکونت و فعالیت های انسانی در این منطقه از دوران های بسیار دور پیش از تاریخ هستند و بر اهمیت باستانی و تاریخی سیمره می افزایند.

شهر باستانی سیمره با قدمتی که به دوران عیلامیان بازمی گردد و در دوران ساسانی به اوج شکوفایی خود رسید نمادی از تمدن کهن ایران است که تمامی اجزای یک شهر پیشرفته را در خود جای داده بود.

جاهای دیدنی اطراف شهر سیمره

شهرستان دره شهر ایلام علاوه بر محوطه باستانی سیمره دارای جاذبه های طبیعی و تاریخی فراوانی در اطراف خود است که هر ساله گردشگران بسیاری را به این منطقه جذب می کند. این جاذبه ها تنوعی بی نظیر از طبیعت بکر تا آثار معماری کهن را ارائه می دهند و بازدید از آن ها مکمل سفر به این سرزمین تاریخی است.

پل گاومیشان

پل گاومیشان یکی از باشکوه ترین و بزرگ ترین پل های تاریخی غرب کشور بر روی رودخانه سیمره و در مرز بین استان های ایلام و لرستان قرار دارد. این پل با طول تقریبی ۱۷۸ متر و عرض گذر ۸ متر نمونه ای بی نظیر از مهندسی و معماری دوران ساسانی است. امروزه شش چشمه طاق در این پل به چشم می خورد که پهنای آن ها از پنج تا ۲۵ متر متغیر است. دهانه اصلی پل با بیش از ۵۰ متر عرض بزرگ ترین دهانه پل در ایران به شمار می رود که نشان دهنده عظمت و استحکام ساختار آن در زمان خود است. این پل نمادی از معماری باستانی ایران است که با وجود گذشت قرون متمادی همچنان پابرجا مانده است.

پل گاومیشان در فاصله حدود ۲۳ کیلومتری از منطقه تاریخی سیمره قرار دارد و به دلیل اهمیت تاریخی و معماری نامزد ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو نیز می باشد. اگرچه حدود ۹۰ درصد از این پل در استان لرستان واقع شده است اما در لیست آثار ملی ایران متعلق به استان ایلام به ثبت رسیده است. در سال ۱۰۰۸ هجری قمری حسین خان بزرگ والی معروف ایلام اقدام به تعمیر و مرمت این پل کرد تا آن را از گزند زمان و حوادث طبیعی حفظ کند. با این حال زلزله مهیب سال ۱۳۳۴ هجری قمری بخش های زیادی از پل را تخریب کرد. عملیات مرمت و بازسازی پل گاومیشان از سال ۱۳۷۸ شمسی آغاز شد و فاز اول آن به پایان رسید تا این اثر ارزشمند تاریخی برای نسل های آینده نیز پابرجا بماند. آدرس این پل تاریخی در کیلومتر ۲۰ جاده دره شهر به پلدختر بر روی رودخانه سیمره است.

آبشار ماربره

آبشار ماربره یکی از زیباترین و بکرترین جاذبه های طبیعی استان لرستان و شهرستان دره شهر ایلام است که در ۲۰ کیلومتری جاده دره شهر به سمت پلدختر و بین دو روستای آرمو و کل سفید قرار دارد. آنچه آبشار ماربره را از سایر آبشارها متمایز می کند نحوه سرچشمه گرفتن آن است؛ این آبشار برخلاف بسیاری از آبشارها که از بالای کوه سرازیر می شوند از دل صخره ها و شکاف های سنگی بیرون می ریزد و منظره ای شگفت انگیز و منحصربه فرد را خلق می کند. برای بازدید از این پدیده طبیعی می بایست به نزدیکی آن رسید تا از زیبایی های آن نهایت لذت را برد.

آبشار ماربره یکی از سرچشمه های اصلی رودخانه سزار محسوب می شود که پس از آن به رودخانه کرخه می ریزد و در نهایت مسیر خود را به تالاب بین المللی هورالعظیم می پیوندد. این آبشار در تمام فصول سال پرآب است و تا به امروز دچار خشکسالی نشده است که نشان دهنده پایداری و غنای منابع آبی منطقه است. با این وجود بهترین زمان برای بازدید از آبشار ماربره فصل بهار و اوایل تابستان است که طبیعت اطراف آن در سرسبزترین حالت خود قرار دارد و آب و هوای منطقه نیز برای گشت و گذار دلپذیرتر است. پوشش گیاهی متنوع و زیبای این منطقه جذابیت آبشار را دوچندان می کند؛ انبوه درختان انجیر و انگور وحشی به همراه گیاهان دارویی ارزشمندی مانند پرسیاوشان در اطراف آبشار به وفور یافت می شوند و به زیبایی های طبیعی آن می افزایند. این آبشار مقصدی عالی برای طبیعت گردان و علاقه مندان به محیط زیست بکر است. آدرس دقیق تر آن در کیلومتر ۲۰ جاده دره شهر به پلدختر مجاور روستای آرمو قرار دارد.

سد سیمره

سد سیمره یکی از بزرگ ترین و مهم ترین پروژه های عمرانی در غرب کشور است که بر روی رودخانه پرآب سیمره و در مرز میان استان های ایلام و لرستان احداث شده است. این سد با معماری دو قوسی و بتنی خود به عنوان یکی از بزرگ ترین سدهای بتنی ایران شناخته می شود. هدف اصلی از ساخت این سد تولید انرژی برق آبی است؛ به طوری که سالانه قادر به تولید ۶۷۳ گیگاوات ساعت انرژی پاک و تجدیدپذیر است که نقش مهمی در تأمین برق منطقه و شبکه سراسری ایفا می کند. آب سد سیمره از مناطق برف گیر شمال غربی ایران سرچشمه می گیرد و یکی از منابع اصلی تأمین آب رودخانه کرخه به شمار می رود.

آب رودخانه سیمره پس از عبور از سد در مسیر خود با گذر از کوه ها و دره های پرپیچ وخم به طبیعت خیره کننده شهرستان بدره می رسد. در ادامه مسیر این آب به رودخانه زال می پیوندد و در نهایت در محل پل تاریخی کشکان به رودخانه کرخه ملحق می شود و ادامه مسیر خود را به سمت جنوب غرب ایران طی می کند. طبیعت زیبا و چشم نواز پشت سد سیمره که به «تنگه کافرین» یا «کافری» شهرت دارد از جاذبه های گردشگری مهم منطقه محسوب می شود. این تنگه با صخره های بلند پوشش گیاهی انبوه و آب های فیروزه ای رودخانه منظره ای بی نظیر را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می آورد. علاوه بر تماشای چشم اندازهای طبیعی امکانات تفریحی و ورزشی متنوعی نیز در این منطقه فراهم شده است. قایق سواری بر روی آب های آرام سد ماهیگیری و انجام سایر ورزش های آبی از جمله فعالیت های مورد علاقه گردشگران در این منطقه است که تجربه ای فراموش نشدنی را برای آن ها رقم می زند. آدرس سد سیمره در کیلومتر ۳۰ جاده دره شهر به ایلام واقع شده است.

آتشکده دره شهر(آتشکده چهارطاقی)

آتشکده دره شهر که با نام های دیگری همچون آتشکده چهارطاقی نیز شناخته می شود یکی از مهم ترین بناهای تاریخی و مذهبی در حاشیه شهر دره شهر ایلام است. این آتشکده بر روی دامنه های ارتفاعات مشرف به جاده دره شهر به آبدانان قرار گرفته و قدمت آن به حدود ۱۴۰۰ سال پیش یعنی اواخر دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی بازمی گردد. این بنای تاریخی نمادی از سادگی و استحکام سبک معماری ساسانیان است که با استفاده از مصالح بومی و با دقت خاصی ساخته شده است.

معماری آتشکده دره شهر که در نزدیکی شهر باستانی ماداکتو (سیمره) قرار دارد به صورت یک بنای چهارطاقی با نقشه مربع شکل و ابعاد تقریبی ۵ در ۵ متر است. این سازه از متریالی مانند گچ و قلوه سنگ تشکیل شده و یک گنبد تک جداره بر فراز آن قرار گرفته است. این نوع معماری یعنی چهارطاقی و استفاده از گچ و سنگ از ویژگی های بارز بناهای مذهبی و حکومتی در دوره ساسانی است. با توجه به کاربری عمده آتشکده ها در ایران باستان و ارتباط آن ها با آیین زرتشتی این بنای تاریخی در استان ایلام نیز به طور سنتی به دوره ساسانی نسبت داده می شود و به عنوان محلی برای نگهداری آتش مقدس و انجام مناسک مذهبی مورد استفاده قرار می گرفته است. این آتشکده با وجود سادگی ظاهری از اهمیت بالایی در مطالعه تاریخ معماری و مذهبی منطقه برخوردار است و به عنوان یک اثر ملی ثبت شده است. بازدید از آن فرصتی برای آشنایی با جنبه های کمتر دیده شده از تمدن ساسانی در غرب ایران فراهم می کند. آدرس دقیق آتشکده دره شهر در حاشیه جنوبی دره شهر ابتدای جاده دره شهر به آبدانان است.

تنگه بهرام چوبین

تنگه بهرام چوبین یک جاذبه طبیعی و تاریخی چشمگیر در اطراف شهر باستانی ماداکتو (سیمره) است که نام خود را از بهرام چوبین سردار نامدار ساسانی گرفته است. گفته می شود که بهرام چوبین در زمان یورش خسرو پرویز از این تنگه و دژ نظامی آن برای دفاع از خود استفاده کرده است. این تنگه با طبیعت بکر و مراتع سرسبز خود علاوه بر زیبایی های طبیعی از اهمیت تاریخی ویژه ای نیز برخوردار است و بقایای دژ نظامی منسوب به بهرام چوبین در آن به چشم می خورد که نشان دهنده کاربری استراتژیک آن در دوران ساسانی است.

مسیر صعب العبور و راه باریک این تنگه موقعیتی طبیعی و مستحکم را برای پناه گرفتن و دفاع فراهم می کرد. این ویژگی به سربازان بهرام چوبین امکان می داد تا در برابر حمله لشکر خسرو پرویز در امان بمانند و به خوبی از موقعیت خود دفاع کنند. با وجود گذشت قرون متمادی و آسیب هایی که طی سال ها به این قلعه و آثار تاریخی آن وارد شده است تنگه بهرام چوبین و بقایای دژ آن همچنان شکوه و عظمت خود را حفظ کرده اند و یادآور دوران پرحادثه تاریخ ایران هستند. برای بازدید از این جاذبه طبیعی و تاریخی که در دامنه کبیرکوه یکی از مهم ترین رشته کوه های زاگرس قرار دارد می بایست ملزومات صخره نوردی و پیاده روی در مسیرهای دشوار را به همراه داشت. این تنگه مقصدی ایده آل برای علاقه مندان به تاریخ طبیعت گردی و ماجراجویی است که می خواهند از نزدیک با داستان های کهن و زیبایی های طبیعی منطقه آشنا شوند. آدرس تنگه بهرام چوبین در کیلومتر ۱۰ جاده دره شهر به پلدختر پس از روستای شیخ مکان است.

بهترین زمان بازدید از شهر باستانی سیمره

استان ایلام به دلیل طبیعت بکر و خیره کننده خود مقصدی جذاب برای گردشگران در فصول مختلف سال است. با این حال برای بازدید از شهر باستانی سیمره و جاذبه های طبیعی و تاریخی اطراف دره شهر ایلام بهترین زمان ها را می توان فصل بهار و اوایل فصل تابستان دانست. در این دوره ها مراتع سرسبز و آب های روان در منطقه به چشم می خورد و شرایط اقلیمی برای گشت و گذار در محوطه باستانی و طبیعت اطراف بسیار دلپذیر است. آب و هوای معتدل و مطبوع بهاری و اوایل تابستان پیاده روی و کاوش در این منطقه را لذت بخش تر می کند و فرصت مناسبی برای عکاسی از مناظر طبیعی و بقایای تاریخی فراهم می آورد.

علاوه بر بهار و اوایل تابستان اوایل فصل پاییز نیز می تواند گزینه مناسبی برای سفر به منطقه تاریخی سیمره باشد. در این زمان هوا هنوز معتدل است و گرمای تابستان فروکش کرده است اما سرمای زمستان نیز آغاز نشده است. طبیعت پاییزی با رنگ های دلنشین خود زیبایی خاصی به منطقه می بخشد و امکان بازدید از جاذبه های طبیعی و تاریخی همچنان وجود دارد. در این فصل ازدحام گردشگران نیز کمتر است که می تواند تجربه ای آرام تر و لذت بخش تر را برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورد. به طور کلی انتخاب زمان سفر به سیمره بستگی به ترجیحات فردی دارد؛ اما برای بهره مندی حداکثری از زیبایی های طبیعی و آب و هوای مناسب برای بازدید از آثار باستانی فصول بهار و پاییز توصیه می شوند.

مسیر دسترسی به شهر باستانی سیمره

شهر باستانی سیمره که در شهرستان دره شهر استان ایلام قرار دارد از طریق مسیرهای مختلفی قابل دسترسی است. اگر قصد سفر از مبدأ تهران را با اتومبیل شخصی دارید سه مسیر اصلی پیش روی شما قرار دارد که هر یک ویژگی های خاص خود را دارند و می توانند تجربه های متفاوتی از سفر را ارائه دهند.

مسیر اول: این مسیر از جاده قم آغاز می شود. پس از عبور از استان های قم و اراک باید مسیر خود را به سمت استان لرستان و شهر خرم آباد ادامه دهید. از خرم آباد با رسیدن به پلدختر می توانید از جاده آن به دره شهر برسید و در نهایت در حاشیه جنوب شرقی شهر بقایای شکوهمند شهر باستانی سیمره را مشاهده کنید. این مسیر یکی از رایج ترین راه ها برای دسترسی به غرب کشور از پایتخت است.

مسیر دوم: این مسیر از شهر پرند آغاز می شود. شما با عبور از شهر ساوه به استان همدان خواهید رسید. سپس به راحتی می توانید با گذر از شهرهای ملایر بروجرد و خرم آباد به جاده پلدختر و در نهایت دره شهر ایلام برسید. این مسیر نیز گزینه ای مناسب برای رسیدن به مقصد است و از شهرهای بزرگ و مهمی عبور می کند.

مسیر سوم: این مسیر نیز از شهر پرند و ساوه می گذرد اما با عبور از استان های همدان و کرمانشاه به ایلام و سپس به منطقه تاریخی ماداکتو (سیمره) خواهد رسید. این مسیر ممکن است کمی طولانی تر به نظر برسد اما فرصت دیدن مناظر و شهرهای مختلف در طول مسیر را فراهم می کند.

لازم به ذکر است که این مسیرهای جاده ای برای گردشگرانی است که سفر با اتومبیل شخصی را ترجیح می دهند. علاوه بر این شما می توانید با انواع راه های هوایی و ریلی نیز خود را به شهرهای بزرگ مانند ایلام و دیگر شهرهای استان ایلام رسانده و از آنجا با استفاده از وسایل نقلیه عمومی یا تاکسی به دره شهر برسید. فاصله شهر ایلام تا دره شهر و منطقه تاریخی سیمره حدود ۱۳۵ کیلومتر است و تقریباً با ۱.۵ تا ۲ ساعت رانندگی در جاده می توانید به مقصد نهایی خود دست یابید و از این شهر کهن و جاذبه های اطراف آن دیدن کنید.

با وجود سه مسیر اصلی جاده ای از تهران شهر باستانی سیمره از طریق مسیرهای هوایی و ریلی به شهرهای بزرگ استان ایلام نیز قابل دسترسی است و تنها حدود ۱۳۵ کیلومتر با مرکز استان فاصله دارد.

سوالات متداول

قدمت شهر باستانی سیمره چقدر است؟

این محوطه تاریخی دارای قدمتی حدود ۲۵۰۰ ساله یا بیشتر است و آثار کشف شده در آن عمدتاً به دوران ساسانیان تعلق دارند اگرچه شواهدی از سکونت عیلامیان و اشکانیان نیز در آن یافت شده است.

علت ویرانی شهر سیمره چه بود؟

ویرانی شهر سیمره عمدتاً به دو زلزله مهیب در سال های ۲۵۸ و ۳۴۴ هجری قمری (۸۷۱ و ۹۵۵ میلادی) نسبت داده می شود که باعث تخریب گسترده سازه های شهر شد.

اهمیت شهر سیمره در دوره ساسانی چه بود؟

در دوره ساسانی شهر سیمره (مهرگان کده) به اوج شکوفایی خود رسید و به عنوان پایتخت تابستانی این سلسله شناخته می شد. این شهر دارای تمامی اجزای یک شهر پیشرفته از جمله ارگ بازار و سیستم آبرسانی بود.

شهر باستانی سیمره توسط چه کسی کشف شد؟

شهر باستانی سیمره به طور رسمی در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. اطلاعات دقیقی درباره کاشف اولیه آن در منابع موجود نیست اما تحقیقات باستان شناسی بعدها به شناسایی آن کمک کرد.

آیا حفاری باستان شناسی فعال در سیمره وجود دارد؟

بله پایگاه پژوهشی ملی شهر تاریخی سیمره متولی امور پژوهشی و اجرایی این شهر است و تاکنون ۹ فصل کاوش باستان شناسی در این محوطه تاریخی انجام شده است.