چگونه قراردادهای همکاری با اینفلوئنسرها را به درستی تنظیم کنید؟
تنظیم دقیق قراردادهای همکاری با اینفلوئنسرها نیازمند شفافیت در تعهدات، تعیین جزئیات دقیق کار، مشخص کردن حقوق مالکیت معنوی و پیش بینی راه حل های حقوقی برای اختلافات احتمالی است تا منافع هر دو طرف حفظ شود. همکاری با اینفلوئنسرها، به عنوان یکی از مؤثرترین روش های بازاریابی دیجیتال در عصر حاضر، تحولی شگرف در شیوه ارتباط برندها با مخاطبان ایجاد کرده است. اینفلوئنسر مارکتینگ، پلی میان کسب وکارها و جامعه هدف آن ها است که با استفاده از اعتبار، نفوذ و ارتباط عمیق اینفلوئنسر با دنبال کنندگانش، پیام های تبلیغاتی را به شیوه ای مؤثر و ارگانیک منتقل می کند. با این حال، موفقیت این همکاری ها تنها به انتخاب اینفلوئنسر مناسب و تولید محتوای جذاب محدود نمی شود؛ بلکه رکن اساسی و پنهان کار، در تنظیم یک قرارداد حقوقی مستحکم و جامع نهفته است. نادیده گرفتن این جنبه حیاتی می تواند به بروز سوءتفاهم ها، اختلافات مالی و حقوقی، و در نهایت آسیب به شهرت برند و اینفلوئنسر منجر شود. یک قرارداد مکتوب و دقیق، نه تنها چارچوبی قانونی برای روابط تجاری فراهم می کند، بلکه انتظارات متقابل را شفاف ساخته و به عنوان یک نقشه راه برای دستیابی به اهداف مشترک عمل می کند.
چرا تنظیم قرارداد کتبی با اینفلوئنسرها یک ضرورت است؟ (فراتر از یک توافق شفاهی)
در هر تعامل تجاری، به ویژه در حوزه های نوظهور مانند اینفلوئنسر مارکتینگ که پیچیدگی های خاص خود را دارد، اتکا به توافقات شفاهی ریسک های فراوانی را به همراه دارد. تنظیم قرارداد کتبی با اینفلوئنسرها، نه تنها یک اقدام حرفه ای است، بلکه لایه ای از امنیت حقوقی و شفافیت عملیاتی را برای هر دو طرف (برند و اینفلوئنسر) فراهم می آورد. این ضرورت از جنبه های حقوقی، قانونی، عملی و تجاری قابل بررسی است.
دلایل حقوقی و قانونی
- اثبات توافقات و تعهدات: در صورت بروز هرگونه اختلاف یا دعاوی حقوقی، قرارداد کتبی به عنوان سندی معتبر و غیرقابل انکار، تمامی توافقات و تعهدات طرفین را اثبات می کند. در نبود سند مکتوب، اثبات جزئیات توافقات بسیار دشوار و پرهزینه خواهد بود.
- مشخص شدن مسئولیت ها: یک قرارداد جامع، مسئولیت ها و وظایف هر یک از طرفین را به وضوح تعیین می کند. این شفافیت از سوءتفاهم ها و بهانه تراشی ها جلوگیری کرده و چارچوبی برای پاسخگویی فراهم می آورد.
- ایجاد ضمانت اجرایی: با درج بندهای مربوط به وجه التزام، جریمه تأخیر یا خسارات ناشی از نقض قرارداد، می توان ضمانت اجرایی مؤثری برای پایبندی به تعهدات ایجاد کرد. این بندها، طرفین را به انجام وظایف خود ترغیب می کنند و در صورت عدم انجام، بستر قانونی برای جبران خسارت فراهم می سازند.
دلایل عملی و تجاری
- شفافیت کامل در انتظارات: قرارداد مکتوب، تمامی انتظارات از Scope of Work (محدوده کار) را به صورت دقیق بیان می کند؛ از تعداد و نوع محتوا گرفته تا زمان بندی انتشار و استانداردهای کیفی. این وضوح، شانس موفقیت کمپین را افزایش می دهد.
- حفظ منافع مالی و اعتباری: با تعریف دقیق نحوه و زمان پرداخت دستمزد، حقوق مالکیت معنوی محتوا و شرایط فسخ، منافع مالی و اعتباری هر دو طرف به خوبی محافظت می شود.
- ایجاد بستری برای اعتماد و حرفه ای گرایی: امضای یک قرارداد رسمی، نشان دهنده جدیت و حرفه ای گری طرفین است. این اقدام، بستر لازم برای ایجاد اعتماد متقابل و همکاری های بلندمدت و پایدار را فراهم می آورد.
- مدیریت پیشگیرانه ریسک: با پیش بینی سناریوهای مختلف مانند تأخیر در انتشار، کیفیت پایین محتوا، نقض محرمانگی یا حریم خصوصی، و تعیین راهکارهای مقابله با آن ها در قرارداد، می توان ریسک های احتمالی را به حداقل رساند.
مبانی حقوقی قراردادهای اینفلوئنسری در ایران (آشنایی با اصول پایه)
با وجود رشد سریع و گسترده اینفلوئنسر مارکتینگ، هنوز قانون خاص و جامعی در ایران برای تنظیم روابط حقوقی میان برندها و اینفلوئنسرها تدوین نشده است. بنابراین، قراردادهای همکاری با اینفلوئنسرها تحت شمول اصول کلی قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، به ویژه در قالب قراردادهای نامعین یا قراردادهای خصوصی قرار می گیرند. این بدان معناست که طرفین می توانند با رعایت اصول کلی حقوق قراردادها، هر توافقی را که مخالف صریح قانون نباشد، تنظیم کنند.
قانون حاکم
همان طور که اشاره شد، قراردادهای اینفلوئنسری عمدتاً تحت شمول اصول کلی قانون مدنی، به ویژه مواد مربوط به عقود (قراردادها) و تعهدات قرار می گیرند. این قراردادها معمولاً به عنوان عقود نامعین شناخته می شوند، به این معنی که نام خاصی در قانون برای آن ها پیش بینی نشده است، اما به موجب ماده ۱۰ قانون مدنی، قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند، در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد، نافذ است. این ماده، آزادی اراده طرفین را در تنظیم قراردادهای خود به رسمیت می شناسد.
شرایط صحت قرارداد (ماده 190 قانون مدنی)
ماده ۱۹۰ قانون مدنی، چهار شرط اساسی را برای صحت هر معامله یا قراردادی الزامی می داند که رعایت آن ها در قراردادهای اینفلوئنسری نیز حیاتی است:
- قصد و رضای طرفین: هر دو طرف (برند و اینفلوئنسر) باید با اراده آزاد و آگاهانه، و بدون هیچ گونه اکراه، اجبار یا اشتباه، قصد انعقاد قرارداد را داشته باشند و رضایت کامل خود را ابراز نمایند.
- اهلیت طرفین: طرفین قرارداد باید از اهلیت قانونی برای انجام معامله برخوردار باشند. این به معنای بلوغ، عقل و رشد است، یعنی اینکه هیچ یک از طرفین محجور (مانند صغیر، مجنون یا سفیه) نباشد و توانایی اداره امور مالی خود را داشته باشد.
- موضوع معین و مشخص که مورد معامله باشد: موضوع قرارداد باید به طور دقیق، روشن و بدون ابهام مشخص شود. در قراردادهای اینفلوئنسری، این موضوع شامل تعریف دقیق خدمات اینفلوئنسر (تعداد، نوع، فرمت و محتوای پست ها و استوری ها، پلتفرم های انتشار) و همچنین تعهدات متقابل برند (مبلغ و نحوه پرداخت) است. هرگونه ابهام در این بخش می تواند منجر به اختلاف شود.
- مشروعیت جهت معامله: هدف از انجام معامله باید مشروع و قانونی باشد. به این معنی که اینفلوئنسر مجاز به تبلیغ محتوایی که غیرقانونی، خلاف اخلاق حسنه، یا مغایر با نظم عمومی کشور است، نیست. به عنوان مثال، تبلیغ قمار، مشروبات الکلی، یا مواد مخدر، حتی اگر در قرارداد ذکر شده باشد، به دلیل نامشروع بودن جهت معامله، باطل خواهد بود.
اهمیت کتبی بودن قرارداد
اگرچه قانون مدنی، کتبی بودن قرارداد را به عنوان شرط صحت تمامی معاملات الزام نکرده است (مگر در موارد خاص مانند انتقال سند ملک)، اما در عمل و برای حفظ منافع طرفین، ضرورت دارد که قراردادهای اینفلوئنسری به صورت کتبی تنظیم شوند. دلایل این اهمیت، فراتر از صرفاً حقوقی بودن، شامل موارد زیر است:
- شفافیت و دقت: نگارش قرارداد، طرفین را وادار می کند تا تمامی جزئیات را به دقت مشخص و مکتوب کنند. این فرآیند خود به شفافیت و کاهش سوءتفاهم ها کمک می کند.
- امکان استناد: در صورت بروز اختلاف، سند کتبی بهترین دلیل برای اثبات ادعاها در مراجع حل اختلاف (مانند داوری یا دادگاه) است.
- حفاظت در برابر فراموشی یا تغییر نظر: حافظه انسان محدود است و امکان فراموشی یا تفسیر متفاوت توافقات شفاهی وجود دارد. سند کتبی از این مشکلات جلوگیری می کند.
بندهای ضروری و جزئیات مهم یک قرارداد جامع همکاری با اینفلوئنسرها
یک قرارداد همکاری با اینفلوئنسرها باید فراتر از توافقات اولیه، تمامی جنبه های حقوقی، فنی، مالی و عملیاتی همکاری را پوشش دهد تا از هرگونه ابهام و اختلاف احتمالی در آینده جلوگیری شود. در ادامه به مهم ترین بندها و جزئیات آن ها می پردازیم:
مشخصات کامل و اهلیت طرفین
این بخش، ستون فقرات هر قرارداد است و باید با دقت فراوان تکمیل شود. اطلاعات هویتی کامل و دقیق طرفین، تضمین کننده شناخت و مسئولیت پذیری آن ها در برابر تعهدات قراردادی است.
- برای شخص حقیقی (اینفلوئنسر): درج نام و نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، تاریخ تولد، آدرس کامل پستی، شماره تماس، ایمیل و شماره شبای بانکی الزامی است. اطمینان از اهلیت قانونی (بلوغ و عقل) اینفلوئنسر پیش از انعقاد قرارداد، بسیار حیاتی است.
- برای شخص حقوقی (برند/کارفرما): نام شرکت، شماره ثبت، شناسه ملی، کد اقتصادی، آدرس دفتر مرکزی، نام و سمت نماینده قانونی همراه با اطلاعات تماس وی باید به صورت کامل قید شود. اطمینان از وجود مجوزهای لازم برای فعالیت شرکت و اختیارات نماینده قانونی برای امضای قرارداد ضروری است.
موضوع قرارداد و محدوده دقیق همکاری (Scope of Work با جزئیات اجرایی)
این بند، قلب عملیاتی قرارداد است و باید به اندازه ای جزئی و شفاف باشد که هیچ جای ابهامی برای طرفین باقی نگذارد. هرچه جزئیات در این بخش دقیق تر باشد، احتمال بروز اختلاف کمتر خواهد بود.
تبلیغات دقیقاً شامل چه مواردی است؟ باید مشخص شود که اینفلوئنسر چه نوع محتوایی، در کدام پلتفرم ها (مانند اینستاگرام، تلگرام، یوتیوب، تیک تاک)، با چه تعداد و چه فرمتی (پست، استوری، ریلز، ویدئو، عکس، متن، لایو، پادکست، آنباکسینگ، بررسی محصول، آموزش، چالش، حضور در رویداد، کمپین مسابقه) تولید و منتشر خواهد کرد. مدت زمان هر محتوا (مثلاً ۱۵ ثانیه استوری، ۶۰ ثانیه ریلز) نیز باید به وضوح قید شود.
کیفیت و استانداردهای محتوا (بسیار مهم)
کیفیت محتوا نقش کلیدی در اثربخشی کمپین دارد. اینفلوئنسر باید به استانداردهای مورد انتظار برند پایبند باشد:
- استانداردهای بصری: حداقل رزولوشن ویدئو/عکس، نورپردازی مناسب، فوکوس واضح، ویرایش حرفه ای.
- استانداردهای صوتی: وضوح صدا، عدم وجود نویز پس زمینه، استفاده از میکروفون با کیفیت مناسب.
- استانداردهای اجرایی: لحن و بیان (رسمی، صمیمی، طنز، آموزشی)، رعایت دستورالعمل های برند (Brand Guidelines) شامل استفاده از رنگ ها، فونت ها، پیام اصلی، ارزش های برند و سناریو یا دیالوگ های از پیش تعیین شده.
- معیارهای عملکردی کیفی: در صورت توافق، انتظارات از کیفیت تعامل با مخاطب (مانند پاسخ به کامنت ها، دایرکت ها)، نرخ حفظ مخاطب در ویدئوها، و زیبایی شناسی کلی محتوا نیز می تواند ذکر شود. (البته تضمین بازخورد کمی مانند تعداد فروش، معمولاً در حیطه قرارداد نیست و از اینفلوئنسر قابل مطالبه نیست، اما کیفیت تولید محتوا کاملاً قابل سنجش است).
مسئولیت تولید محتوا
دقیقاً مشخص شود که مسئولیت تولید محتوا (اعم از فیلم برداری، عکاسی، نگارش متن) بر عهده چه کسی است؛ آیا کارفرما محتوای آماده را در اختیار اینفلوئنسر قرار می دهد یا اینفلوئنسر خود مسئول تولید محتواست. در صورت تولید محتوا توسط اینفلوئنسر، فرآیند کامل تأیید محتوا قبل از انتشار باید مشخص شود: تعداد مراحل بازبینی، مهلت بازبینی توسط کارفرما و تعداد ویرایش های مجاز از سوی اینفلوئنسر.
لینک ها و کال تو اکشن (Call to Action)
تمامی لینک های مورد نیاز (لینک وب سایت، صفحه محصول، صفحه دانلود اپلیکیشن)، کپشن های خاص، هشتگ ها، تگ های حساب کاربری و انواع فراخوان به اقدام (مانند همین حالا خرید کنید، لینک در بیو را کلیک کنید، برای اطلاعات بیشتر دایرکت دهید) باید به وضوح قید شوند.
مدت زمان قرارداد و زمان بندی تحویل کار
تعیین تاریخ دقیق شروع و پایان قرارداد و همچنین جدول زمانی مشخص برای تحویل هر مرحله از کار (مثلاً مهلت ارسال پیش نویس اولیه، مهلت بازبینی توسط برند، و مهلت انتشار نهایی) ضروری است. تعیین جریمه یا پیامدهای قانونی برای تأخیر در تحویل یا انتشار محتوا می تواند به انجام به موقع تعهدات کمک کند.
مبلغ قرارداد و شرایط پرداخت
مباحث مالی از حساس ترین بخش های قرارداد است. مبلغ کل دستمزد باید هم به عدد و هم به حروف به صورت واضح قید شود. همچنین نحوه پرداخت (مثلاً ۲۰ درصد پیش پرداخت، ۶۰ درصد پس از انتشار و ۲۰ درصد پس از ارزیابی نتایج، یا پرداخت یکجا)، تاریخ های دقیق پرداخت، و مهلت تسویه حساب باید مشخص گردد. روش پرداخت (نقدی، چک با مشخصات کامل، حواله بانکی) نیز باید در قرارداد ذکر شود.
مالیات: با توجه به قوانین فعلی، اینفلوئنسرهایی با بیش از پانصد هزار فالوور مسئول پرداخت مالیات بر درآمد خود هستند. این نکته می تواند در قرارداد قید شود تا مسئولیت های مالیاتی اینفلوئنسر شفاف گردد.
حقوق مالکیت معنوی (Intellectual Property Rights)
این بخش، یکی از مهمترین و پیچیده ترین قسمت های قراردادهای نوین است. تعیین تکلیف مالکیت معنوی محتوای تولید شده، از بروز اختلافات آتی جلوگیری می کند.
مالکیت محتوا
باید به وضوح مشخص شود که آیا مالکیت نهایی محتوای تولید شده (اعم از عکس، ویدئو، متن و غیره) به طور کامل به برند منتقل می شود یا اینفلوئنسر نیز حق استفاده یا بازنشر آن را دارد.
حق استفاده مجدد
اگر برند قصد دارد از محتوای تولید شده توسط اینفلوئنسر در سایر پلتفرم ها (مانند وب سایت خود، بیلبوردها، تلویزیون، سایر شبکه های اجتماعی) یا برای اهداف تبلیغاتی بلندمدت استفاده کند، این حق باید به صراحت و با تعیین مدت زمان و گستره استفاده (مثلاً استفاده دائمی در کانال های دیجیتال برند) در قرارداد ذکر شود.
اجازه استفاده از نام، تصویر و صدای اینفلوئنسر
برند ممکن است نیاز به استفاده از نام، تصویر یا صدای اینفلوئنسر در تبلیغات و مواد بازاریابی خود داشته باشد. این اجازه و دامنه آن (مثلاً فقط برای معرفی همکاری، یا در کمپین های آتی) باید در قرارداد مشخص شود.
استفاده از برند و لوگوی کارفرما
اینفلوئنسر نیز ممکن است نیاز به استفاده از برند و لوگوی کارفرما صرفاً برای انجام موضوع قرارداد داشته باشد. این اجازه نیز باید به صورت مشخص در قرارداد قید شود.
یک قرارداد جامع و کتبی، بهترین ابزار برای جلوگیری از اختلافات و تضمین منافع متقابل در دنیای پویای اینفلوئنسر مارکتینگ است. شفافیت در جزئیات، از مهم ترین ارکان یک همکاری موفق محسوب می شود.
تعهدات و مسئولیت های اینفلوئنسر
تعهدات اینفلوئنسر فراتر از صرفاً تولید محتواست و ابعاد مختلفی دارد:
- تولید و انتشار محتوا طبق زمان بندی و استانداردهای کیفی توافق شده.
- عدم رقابت/انحصاری بودن همکاری (Non-Compete Clause): اینفلوئنسر متعهد می شود که در طول مدت قرارداد یا تا مدت زمان مشخصی پس از آن (مثلاً ۳ ماه پس از اتمام همکاری)، با برندهای رقیب یا مشابه (با تعریف دقیق حوزه رقابت) همکاری نکند. این بند برای حفظ اثربخشی کمپین برند بسیار حیاتی است.
- عدم افشای اطلاعات محرمانه (NDA): تعهد به حفظ محرمانگی اطلاعات کسب وکار (مانند استراتژی های بازاریابی، محصولات جدید در دست توسعه، اطلاعات مالی، و داده های مخاطبان) که اینفلوئنسر در طول همکاری به آن ها دسترسی پیدا می کند.
- رعایت قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران: اینفلوئنسر متعهد می شود که از تبلیغ محتوای غیرقانونی، غیراخلاقی، خلاف عرف جامعه یا هر محتوایی که موجب مسئولیت حقوقی برای برند شود، خودداری کند.
- پاسخگویی به نظرات و سوالات مخاطبان: در صورت توافق، نحوه و ساعات پاسخگویی اینفلوئنسر به کامنت ها و دایرکت های مربوط به تبلیغ باید مشخص شود.
- عدم انجام فعالیت های تخریبی یا سوءاستفاده: اینفلوئنسر نباید از شهرت خود یا اطلاعات به دست آمده از برند، برای تخریب برند یا هرگونه سوءاستفاده استفاده کند.
تعهدات و مسئولیت های کارفرما (برند)
برند نیز در قبال اینفلوئنسر دارای تعهداتی است که باید در قرارداد قید شوند:
- پرداخت به موقع دستمزد طبق شرایط و زمان بندی مقرر در قرارداد.
- تأمین به موقع تمامی اطلاعات، محصولات، خدمات یا دستورالعمل های مورد نیاز اینفلوئنسر برای تولید محتوا.
- تأیید محتوای تولیدی توسط اینفلوئنسر در زمان مقرر شده در قرارداد تا از تأخیر در انتشار جلوگیری شود.
- جبران خسارات احتمالی وارده به اینفلوئنسر ناشی از مسائل حقوقی مربوط به محصول یا خدمات برند (مانند عدم داشتن مجوزهای لازم برای محصول، کلاهبرداری بودن محصول، یا نقض حقوق مصرف کننده توسط محصول).
شرایط فسخ و اتمام قرارداد
پیش بینی شرایط فسخ، از اختلافات طولانی مدت جلوگیری می کند و به طرفین امکان می دهد در صورت عدم ایفای تعهدات، از رابطه خارج شوند.
- موارد نقض قرارداد که منجر به فسخ می شوند: باید به وضوح مشخص شود که چه نوع تخلفاتی (مثلاً عدم انجام تعهدات اصلی، تأخیرهای مکرر در انتشار، کیفیت نامطلوب محتوا، نقض بند عدم رقابت یا NDA، عدم پرداخت به موقع) به طرف مقابل حق فسخ قرارداد را می دهد.
- رویه فسخ: فرآیند فسخ باید شفاف باشد؛ مانند ارسال اخطار کتبی، تعیین مهلت برای جبران نقض، و در نهایت، ارسال اظهارنامه فسخ.
- جریمه فسخ زودتر از موعد: در صورت فسخ قرارداد بدون دلیل موجه توسط هر یک از طرفین، مبلغ یا نحوه محاسبه جریمه باید مشخص شود. این جریمه به عنوان وجه التزام فسخ شناخته می شود.
- تکلیف پرداخت ها و محتوای منتشر شده/نشده: پس از فسخ، وضعیت پرداخت های انجام شده، محتوای منتشر شده و نشده، و حقوق مالکیت معنوی آن ها باید مشخص شود.
- شرایط فورس ماژور (Force Majeure): تعریف حوادث غیرمترقبه و خارج از کنترل طرفین (مانند بلایای طبیعی، جنگ، تحریم های جدید، یا قوانین دولتی غیرمنتظره) و تأثیر آن بر تعهدات و مدت زمان قرارداد. باید مشخص شود که آیا در صورت فورس ماژور، قرارداد معلق می شود، فسخ می گردد، یا شرایط خاص دیگری اعمال می شود.
حل و فصل اختلافات
تعیین یک مکانیسم روشن برای حل اختلافات، از ارجاع مستقیم به دادگاه که اغلب زمان بر و پرهزینه است، جلوگیری می کند.
- روش های ترجیحی: ترتیب اولویت برای حل اختلافات باید مشخص شود؛ مثلاً ابتدا مذاکره مسالمت آمیز، سپس داوری و در نهایت مراجعه به مراجع قضایی.
- اهمیت داوری: داوری به دلیل سرعت بالا، تخصصی بودن داوران، و هزینه کمتر نسبت به دادگاه، گزینه بسیار مطلوبی برای حل و فصل اختلافات در این نوع قراردادهاست. نحوه انتخاب داور (داور مرضی الطرفین یا ارجاع به یک نهاد داوری معتبر) باید قید شود. رأی داور در ایران همانند حکم دادگاه لازم الاجراست.
وجه التزام و ضمانت اجرا (Penalty Clause)
وجه التزام، مبلغ مشخصی است که در قرارداد تعیین می شود و در صورت عدم انجام یا تأخیر در انجام تعهدات توسط هر یک از طرفین، به عنوان جریمه به طرف دیگر پرداخت خواهد شد. این بند، ابزاری قوی برای افزایش پایبندی طرفین به مفاد قرارداد است و از بروز خسارات جبران ناپذیر جلوگیری می کند. مبلغ و شرایط تعلق وجه التزام باید کاملاً واضح و دقیق بیان شود.
نکات تکمیلی برای یک قرارداد اینفلوئنسری موفق و پایدار
علاوه بر بندهای اساسی، برخی نکات تکمیلی می توانند به استحکام و کارایی بیشتر قرارداد کمک کنند و از بروز مشکلات پیشگیری نمایند.
اهمیت مشاوره حقوقی تخصصی
استفاده از نمونه قراردادهای آماده موجود در اینترنت بدون سفارشی سازی و مشورت با متخصصین حقوقی، می تواند بسیار خطرآفرین باشد. هر همکاری اینفلوئنسری ویژگی ها و الزامات خاص خود را دارد. یک وکیل متخصص در زمینه حقوق دیجیتال و قراردادها، می تواند قراردادی را تنظیم کند که کاملاً متناسب با نیازهای خاص کسب وکار و اینفلوئنسر باشد و تمامی جنبه های حقوقی و تجاری را پوشش دهد. این سرمایه گذاری اولیه، از هزینه های بسیار بیشتر ناشی از اختلافات احتمالی در آینده جلوگیری خواهد کرد.
انعطاف پذیری و قابل مذاکره بودن
یک قرارداد خوب، سندی نیست که به صورت یک طرفه تحمیل شود. لزوم توازن منافع و جلب رضایت هر دو طرف (برد-برد) در طول فرآیند مذاکره و تنظیم قرارداد، بسیار مهم است. انعطاف پذیری در مذاکره و یافتن راه حل های مشترک، به ایجاد حس همکاری و اعتماد متقابل کمک شایانی می کند.
انجام Due Diligence (بررسی پیشینه) اینفلوئنسر
پیش از انعقاد قرارداد، انجام یک بررسی دقیق از پیشینه اینفلوئنسر ضروری است. این بررسی شامل موارد زیر است:
- نرخ تعامل واقعی: بررسی نرخ تعامل (Engagement Rate) و مقایسه آن با تعداد فالوورها برای تشخیص فالوورهای فیک.
- سابقه همکاری های قبلی: بررسی کیفیت همکاری های گذشته اینفلوئنسر با برندهای دیگر و بازخورد آن ها.
- شهرت و اعتبار: بررسی شهرت عمومی اینفلوئنسر، حواشی احتمالی و میزان سازگاری شخصیت او با ارزش های برند.
- استفاده از ابزارهای آنالیز: بهره گیری از ابزارهای تخصصی برای آنالیز پروفایل اینفلوئنسر و دریافت گزارش دقیق از عملکرد او.
درج جزئیاتی مانند مالکیت معنوی، حق استفاده مجدد از محتوا و بندهای عدم رقابت در قرارداد اینفلوئنسری، از سوءتفاهم های آتی جلوگیری کرده و به حفاظت از سرمایه گذاری برند کمک شایانی می کند.
لزوم نگهداری مستندات
پس از امضای قرارداد، نگهداری تمامی مستندات مربوط به همکاری، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مستندات شامل نسخه های کپی قرارداد امضا شده، تمامی مکاتبات (ایمیل ها، پیام ها در پلتفرم های پیام رسان)، فاکتورها و رسیدهای پرداخت، و تأییدیه های محتوا قبل از انتشار است. این اسناد می توانند در صورت بروز هرگونه اختلاف، به عنوان شواهد و مدارک محکمه پسند مورد استفاده قرار گیرند.
امضا و شاهد
تمامی صفحات قرارداد باید توسط طرفین (و در صورت لزوم، نماینده قانونی آن ها) امضا شود. همچنین، در صورت امکان و برای استحکام بیشتر حقوقی، حضور حداقل دو شاهد و امضای آن ها ذیل قرارداد توصیه می شود. این اقدام به اثبات صحت امضاها و اراده طرفین در زمان انعقاد قرارداد کمک می کند.
در نهایت، یک قرارداد همکاری با اینفلوئنسرها تنها یک سند حقوقی خشک و رسمی نیست؛ بلکه نقشه راهی است برای یک رابطه تجاری شفاف، کارآمد و مبتنی بر اعتماد متقابل. با سرمایه گذاری زمان و دقت لازم در تنظیم این قراردادها، می توان از بروز چالش های پیچیده و پرهزینه جلوگیری کرد و زمینه را برای یک کمپین اینفلوئنسر مارکتینگ موفق و پایدار فراهم آورد.