تفاوت پردیس خودگردان و شهریه پرداز

آیا پردیس خودگردان همان شهریه پرداز است؟ خیر، اصطلاح شهریه پرداز یک مفهوم عام و گسترده است که شامل هر دانشگاه یا دوره ای می شود که در قبال آموزش از دانشجو هزینه دریافت می کند. در مقابل، پردیس خودگردان یکی از انواع خاص و زیرمجموعه های این دسته بندی کلی به شمار می رود که غالباً وابسته به دانشگاه های دولتی است.

سیستم آموزش عالی در ایران، با تنوع گسترده ای از دانشگاه ها و دوره های تحصیلی، گاهی اوقات می تواند برای داوطلبان کنکور و خانواده های آن ها پیچیده و مبهم باشد. یکی از رایج ترین ابهامات، مربوط به تفاوت ها و ارتباط میان دو اصطلاح پردیس خودگردان و شهریه پرداز است. درک دقیق این تمایزات، برای انتخاب آگاهانه رشته و دانشگاه و برنامه ریزی برای آینده تحصیلی و شغلی، از اهمیت بالایی برخوردار است. بسیاری از دانشجویان و مشاوران تحصیلی به دنبال شفاف سازی این مفاهیم هستند تا بتوانند بهترین تصمیم را متناسب با شرایط و اهداف خود اتخاذ کنند. در این مقاله، به بررسی جامع این دو مفهوم، چرایی وجود آن ها در نظام آموزشی و تفاوت های کلیدی آن ها خواهیم پرداخت.

دانشگاه شهریه پرداز چیست؟ مفهوم کلی و انواع آن

دانشگاه شهریه پرداز به هر مؤسسه یا دوره ای در نظام آموزش عالی اطلاق می شود که در ازای ارائه خدمات آموزشی و امکانات رفاهی، از دانشجویان خود هزینه ای تحت عنوان شهریه دریافت می کند. این مفهوم در برابر دوره های روزانه دانشگاه های دولتی قرار می گیرد که تحصیل در آن ها برای دانشجویان رایگان بوده و هزینه های مربوطه توسط دولت تأمین می شود.

علت اصلی پیدایش و گسترش دوره های شهریه پرداز، را می توان در چندین عامل کلیدی جستجو کرد. در وهله اول، نیاز به تأمین مالی دانشگاه ها و افزایش استقلال مالی آن ها از بودجه دولتی مطرح است. با افزایش جمعیت جوان و تقاضای روزافزون برای ورود به دانشگاه، ظرفیت دوره های روزانه دولتی، که از منابع عمومی تأمین مالی می شوند، دیگر پاسخگوی نیاز جامعه نبود. از این رو، ایجاد دوره هایی با قابلیت دریافت شهریه، راهکاری برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو و پاسخگویی به این تقاضای بالا محسوب می شد. هدف دیگر، فراهم آوردن فرصت های تحصیل برای افرادی است که شاید رتبه لازم برای ورود به دوره های روزانه را کسب نکرده اند اما از توانایی و تمایل به پرداخت هزینه تحصیل برخوردارند.

انواع اصلی دوره ها و دانشگاه های شهریه پرداز

در نظام آموزش عالی ایران، مدل های متعددی از دانشگاه ها و دوره های شهریه پرداز وجود دارد که هر یک ویژگی های خاص خود را دارند. شناخت این تفاوت ها به داوطلبان کمک می کند تا انتخاب دقیق تری داشته باشند:

دوره های شبانه (نوبت دوم)

دوره های شبانه، که با نام نوبت دوم نیز شناخته می شوند، زیرمجموعه ای از دانشگاه های دولتی هستند. این دوره ها با هدف افزایش ظرفیت پذیرش در دانشگاه های دولتی و با همان اساتید و امکانات آموزشی دوره های روزانه برگزار می شوند. تفاوت اصلی آن ها در لزوم پرداخت شهریه توسط دانشجو و همچنین محدودیت های بیشتر در استفاده از امکانات رفاهی نظیر خوابگاه است. مدرک فارغ التحصیلان این دوره ها، همان مدرک دانشگاه دولتی مادر است و تنها با قید نوبت دوم یا شبانه صادر می شود.

دانشگاه آزاد اسلامی

دانشگاه آزاد اسلامی، یکی از بزرگترین دانشگاه های غیردولتی در ایران است که از طریق آزمون سراسری، آزمون های اختصاصی و پذیرش بر اساس سوابق تحصیلی دانشجو می پذیرد. این دانشگاه با داشتن واحدهای متعدد در سراسر کشور و تنوع رشته ای بالا، سهم قابل توجهی در آموزش عالی کشور دارد. مدرک دانشگاه آزاد، معتبر و مورد تأیید وزارت علوم است، اما اعتبار آن به ماهیت غیردولتی این دانشگاه بازمی گردد و با مدارک دانشگاه های سراسری متفاوت است. شهریه در دانشگاه آزاد بسته به رشته، مقطع و واحد دانشگاهی متفاوت است و معمولاً شامل شهریه ثابت و متغیر می شود.

دانشگاه پیام نور

دانشگاه پیام نور با رویکرد آموزش از راه دور و نیمه حضوری تأسیس شده است. این دانشگاه با تأکید بر خودآموزی و برگزاری کلاس های رفع اشکال و امتحانات متمرکز، گزینه ای مناسب برای افرادی است که امکان حضور تمام وقت در کلاس ها را ندارند یا شاغل هستند. شهریه دانشگاه پیام نور معمولاً نسبت به سایر دوره های شهریه پرداز پایین تر است. پذیرش در این دانشگاه هم از طریق کنکور و هم بر اساس سوابق تحصیلی امکان پذیر است. مدرک دانشگاه پیام نور نیز معتبر و مورد تأیید وزارت علوم است.

دانشگاه های غیرانتفاعی

مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی، دانشگاه هایی خصوصی هستند که تحت نظارت وزارت علوم فعالیت می کنند. هدف اصلی آن ها گسترش آموزش عالی و ارائه خدمات آموزشی با کیفیت در رشته های متنوع است. این دانشگاه ها نیز از طریق کنکور سراسری و سوابق تحصیلی دانشجو می پذیرند. شهریه در دانشگاه های غیرانتفاعی متغیر است و به امکانات، کیفیت آموزشی و رشته تحصیلی بستگی دارد. مدرک این دانشگاه ها معتبر است و با قید نام مؤسسه غیرانتفاعی صادر می شود.

دانشگاه های مجازی (الکترونیکی)

دانشگاه های مجازی، زیرمجموعه ای از دانشگاه های دولتی یا غیرانتفاعی هستند که آموزش را به صورت آنلاین و از طریق بستر اینترنت ارائه می دهند. این دوره ها برای افرادی که به دلایل مختلف قادر به حضور فیزیکی در کلاس ها نیستند یا به دنبال انعطاف پذیری بیشتر در تحصیل هستند، مناسب است. دانشجویان می توانند در هر زمان و مکانی به محتوای آموزشی دسترسی داشته باشند. شهریه این دوره ها نیز معمولاً از دوره های حضوری کمتر است.

ظرفیت مازاد

ظرفیت مازاد مفهومی است که گاهی با پردیس خودگردان اشتباه گرفته می شود. در واقع، ظرفیت مازاد به پذیرش تعداد بیشتری دانشجو در همان واحد اصلی دانشگاه دولتی اشاره دارد، نه در یک شعبه یا پردیس جداگانه. این دانشجویان از همان امکانات و اساتید دوره روزانه استفاده می کنند اما ملزم به پرداخت شهریه هستند. تفاوت اصلی با پردیس خودگردان این است که در ظرفیت مازاد، واحد مستقلی با نام پردیس وجود ندارد و دانشجو در همان دانشکده اصلی مشغول به تحصیل می شود. مدرک نیز با قید ظرفیت مازاد یا شهریه پرداز صادر می گردد.

اصطلاح شهریه پرداز یک مفهوم جامع است که تمامی دانشگاه ها و دوره هایی را شامل می شود که در ازای ارائه آموزش از دانشجو هزینه دریافت می کنند. پردیس خودگردان یکی از زیرمجموعه های خاص و مهم این دسته بندی وسیع است.

پردیس خودگردان چیست؟ مفهوم اختصاصی و ویژگی ها

پردیس خودگردان، که گاهی با نام پردیس بین الملل نیز شناخته می شود، شعبه ای مستقل یا وابسته به دانشگاه های دولتی معتبر است که با هدف اصلی افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو، به ویژه در رشته های پرطرفدار علوم پزشکی و مهندسی، و نیز جذب دانشجویان خارجی تأسیس شده است. این پردیس ها معمولاً با امکانات و کیفیت آموزشی مشابه دانشگاه مادر عمل می کنند، اما تفاوت اصلی آن ها در لزوم پرداخت شهریه قابل توجه توسط دانشجویان داخلی است.

ویژگی های بارز پردیس خودگردان

شناخت دقیق ویژگی های پردیس های خودگردان به داوطلبان کمک می کند تا دید واقع بینانه تری نسبت به این گزینه تحصیلی داشته باشند:

وابستگی مستقیم به دانشگاه دولتی مادر

پردیس های خودگردان به صورت مستقیم تحت نظارت و مدیریت دانشگاه دولتی اصلی (مادر) فعالیت می کنند. این وابستگی به این معناست که اساتید، سرفصل های دروس و کیفیت آموزشی در این پردیس ها غالباً مطابق با استانداردهای دانشگاه دولتی مادر است. این امر به دانشجویان اطمینان می دهد که از سطح علمی مناسبی برخوردار خواهند شد. اغلب پردیس ها در رشته های پرمتقاضی مانند پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی و رشته های مهندسی شاخص ایجاد شده اند.

اعتبار مدرک پردیس خودگردان

یکی از مهم ترین دغدغه های داوطلبان، اعتبار مدرک تحصیلی است. مدرک صادر شده از پردیس های خودگردان، توسط دانشگاه دولتی مادر صادر می شود و دارای امضای رئیس دانشگاه و معاون آموزشی مربوطه است. این مدرک از نظر اعتبار علمی و قانونی، دولتی محسوب می شود. با این حال، تفاوت آن با مدرک دوره های روزانه دولتی، ذکر عبارت پردیس خودگردان یا پردیس بین الملل در متن مدرک است. این موضوع به معنای کاهش اعتبار علمی نیست، بلکه صرفاً بیان کننده نوع دوره و نحوه پذیرش دانشجو (شهریه پرداز) است.

کیفیت آموزشی و امکانات

پردیس های خودگردان معمولاً تلاش می کنند تا کیفیت آموزشی خود را هم تراز با دوره های روزانه دانشگاه مادر حفظ کنند. این به معنای استفاده از همان اساتید، آزمایشگاه ها، کتابخانه ها و امکانات آموزشی موجود در دانشگاه اصلی است. با این حال، در برخی موارد، به ویژه در زمینه امکانات رفاهی نظیر خوابگاه یا خدمات دانشجویی، ممکن است محدودیت هایی نسبت به دوره های روزانه وجود داشته باشد. لازم است داوطلبان پیش از انتخاب، امکانات هر پردیس را به صورت جداگانه بررسی کنند.

شرایط پذیرش در پردیس خودگردان

پذیرش دانشجو در پردیس های خودگردان عمدتاً از طریق آزمون سراسری سازمان سنجش آموزش کشور و بر اساس رتبه های کشوری و سهمیه ها صورت می گیرد. در برخی موارد خاص، ممکن است پذیرش بر اساس سوابق تحصیلی یا برگزاری آزمون اختصاصی توسط خود دانشگاه نیز انجام شود. رتبه های قبولی در پردیس های خودگردان معمولاً پایین تر از رتبه های مورد نیاز برای قبولی در دوره های روزانه همان دانشگاه ها است، اما همچنان رقابتی و در سطح بالا هستند، به ویژه در رشته های علوم پزشکی.

مقایسه جامع: تفاوت پردیس خودگردان و سایر دوره های شهریه پرداز

برای رفع کامل ابهام، لازم است مجدداً تأکید شود که شهریه پرداز یک عنوان کلی است و پردیس خودگردان یکی از مصادیق آن به شمار می رود. به عبارت دیگر، هر پردیس خودگردانی یک دوره شهریه پرداز است، اما هر دوره شهریه پردازی لزوماً پردیس خودگردان نیست. مقایسه ای که در ادامه ارائه می شود، در واقع بین پردیس خودگردان و سایر انواع رایج دوره های شهریه پرداز است تا تفاوت های ریز و درشت هر کدام مشخص شود.

این جدول به شما کمک می کند تا با یک نگاه کلی، ویژگی های اصلی هر یک از دوره های شهریه پرداز را درک کنید و تفاوت های پردیس خودگردان را با سایر گزینه ها به وضوح ببینید:

معیار مقایسه	پردیس خودگردان	دوره شبانه (نوبت دوم)	دانشگاه آزاد	دانشگاه پیام نور	دانشگاه غیرانتفاعی
تعریف و ماهیت	شعبه ای از دانشگاه های دولتی	دوره شهریه بگیر دانشگاه های دولتی	مستقل و غیردولتی	نیمه حضوری و دولتی (آموزش از راه دور)	مستقل و غیردولتی
وابستگی سازمانی	دانشگاه دولتی مادر	دانشگاه دولتی مادر	سازمان مرکزی دانشگاه آزاد	وزارت علوم، تحقیقات و فناوری	وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
هدف تأسیس	افزایش ظرفیت رشته های پرمتقاضی، جذب دانشجوی خارجی	افزایش ظرفیت پذیرش در دانشگاه های دولتی	گسترش آموزش عالی، تربیت نیروی متخصص	فراهم آوردن امکان تحصیل از راه دور، عدالت آموزشی	گسترش آموزش عالی، پاسخگویی به تقاضا
اعتبار مدرک	مدرک دولتی (با ذکر عنوان پردیس)	مدرک دولتی (با ذکر عنوان نوبت دوم/شبانه)	مدرک دانشگاه آزاد (معتبر و رسمی)	مدرک دانشگاه پیام نور (معتبر و رسمی)	مدرک دانشگاه غیرانتفاعی (معتبر و رسمی)
میزان شهریه	بالاترین میزان شهریه در بین دوره های شهریه پرداز	متوسط (بالاتر از پیام نور، کمتر از پردیس و آزاد)	متوسط به بالا (متغیر بر اساس واحد و رشته)	پایین ترین میزان شهریه	متوسط (متغیر بر اساس مؤسسه و رشته)
امکانات رفاهی	معمولاً محدودتر از روزانه (بسته به پردیس)	محدودتر از روزانه (عدم تعهد دانشگاه به خوابگاه)	متفاوت (بسته به واحد و امکانات موجود)	بسیار محدود (با توجه به ماهیت نیمه حضوری)	متفاوت (بسته به مؤسسه و سیاست ها)
روش پذیرش	کنکور سراسری (اغلب)، گاهی سوابق یا آزمون اختصاصی	کنکور سراسری	کنکور، سوابق تحصیلی (بیشتر در کاردانی و کارشناسی)	کنکور، سوابق تحصیلی	کنکور، سوابق تحصیلی
ماهیت کلاس ها	حضوری، مشابه دوره روزانه	حضوری، مشابه دوره روزانه (ساعات عصر یا همان صبح)	حضوری	نیمه حضوری، خودخوان (با کلاس های رفع اشکال)	حضوری

تفاوت پردیس خودگردان با ظرفیت مازاد

همانطور که قبلاً اشاره شد، پردیس خودگردان یک واحد یا شعبه مستقل است که می تواند در محوطه دانشگاه اصلی یا در مکانی مجزا قرار داشته باشد. این پردیس دارای هویت مستقل آموزشی و اداری است، هرچند که زیر نظر دانشگاه مادر فعالیت می کند. در مقابل، «ظرفیت مازاد» به معنای پذیرش دانشجوی بیشتر در همان دانشکده و گروه آموزشی دوره روزانه است. دانشجویان ظرفیت مازاد، در کنار دانشجویان روزانه تحصیل می کنند و از همان کلاس ها و امکانات استفاده می برند. تفاوت اصلی این دو در ماهیت و ساختار تشکیلاتی آن هاست. پردیس خودگردان یک «مکان» و «واحد» جدید است، در حالی که ظرفیت مازاد صرفاً افزایش «تعداد» دانشجویان در همان مکان موجود است.

نکات مهم برای انتخاب آگاهانه دانشگاه

تصمیم گیری برای انتخاب رشته و دانشگاه، یکی از مهم ترین نقاط عطف در زندگی هر فرد است. با توجه به تنوع گزینه های شهریه پرداز و ابهامات موجود، داوطلبان باید با دیدی کاملاً باز و اطلاعات کافی اقدام به انتخاب کنند. در ادامه به برخی از نکات کلیدی که می تواند در این فرآیند راهگشا باشد، اشاره شده است:

بررسی اعتبار و بازار کار مدرک تحصیلی

هرچند تمامی مدارک صادر شده از دانشگاه های تحت نظارت وزارت علوم (شامل پردیس خودگردان، شبانه، آزاد، پیام نور و غیرانتفاعی) معتبر هستند، اما نوع دانشگاه و دوره می تواند در تصور کارفرمایان و در برخی موارد، در فرصت های شغلی و امکان ادامه تحصیل (به ویژه در دانشگاه های خارجی) تفاوت ایجاد کند. برای رشته های پرطرفدار مانند پزشکی و دندانپزشکی، اعتبار پردیس خودگردان به دلیل وابستگی به دانشگاه دولتی مادر، بسیار بالا است. برای سایر رشته ها، بررسی سابقه دانشگاه در بازار کار و نظر فارغ التحصیلان آن رشته در دانشگاه مورد نظر اهمیت دارد.

مقایسه دقیق شهریه ها و هزینه های جانبی

شهریه تحصیلی در دوره های شهریه پرداز، یکی از اصلی ترین عوامل تصمیم گیری است. این شهریه معمولاً به دو بخش ثابت و متغیر تقسیم می شود. شهریه ثابت تا پایان سنوات مجاز تحصیل (مثلاً ۸ ترم برای کارشناسی) ثابت می ماند، اما شهریه متغیر (که بر اساس تعداد واحدهای انتخابی دانشجو محاسبه می شود) سالانه حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش می یابد. علاوه بر این، هزینه های جانبی نظیر بیمه دانشجویی، هزینه خدمات دانشجویی، رفت وآمد، کتاب و مواد آموزشی و در صورت لزوم، اجاره خوابگاه یا منزل نیز باید در نظر گرفته شوند. یک برنامه ریزی مالی دقیق، از بروز مشکلات در طول دوره تحصیل جلوگیری می کند.

امکانات رفاهی و آموزشی دانشگاه

دسترسی به امکانات رفاهی مانند خوابگاه، سرویس ایاب و ذهاب، مراکز درمانی و بهداشتی، سالن های ورزشی و مراکز فرهنگی و آموزشی نظیر آزمایشگاه ها، کارگاه ها، کتابخانه های مجهز و دسترسی به اینترنت پرسرعت، تأثیر بسزایی در کیفیت زندگی دانشجویی و پیشرفت تحصیلی دارد. در بسیاری از دوره های شهریه پرداز، به ویژه شبانه و پردیس خودگردان، تعهد دانشگاه برای ارائه خوابگاه کمتر است و دانشجویان باید خود مسئولیت تأمین محل اسکان را بر عهده بگیرند. این موضوع باید قبل از انتخاب رشته به دقت بررسی شود.

مسافت و محل تحصیل

موقعیت جغرافیایی دانشگاه و فاصله آن از محل زندگی، عامل مهم دیگری است. زندگی دانشجویی در شهری دیگر می تواند هزینه های گزافی را در پی داشته باشد و از سوی دیگر، رفت وآمد روزانه طولانی نیز می تواند خسته کننده باشد و بر کیفیت تحصیل اثر بگذارد. پردیس های خودگردان ممکن است در محلی مجزا از پردیس اصلی دانشگاه مادر واقع شده باشند که باید به آن نیز توجه شود.

شرایط انصراف و شرکت مجدد در کنکور

دانشجویانی که در دوره های شهریه پرداز (از جمله پردیس خودگردان، شبانه، آزاد، پیام نور، غیرانتفاعی و مجازی) پذیرفته شده و مشغول به تحصیل می شوند، برای شرکت مجدد در کنکور سراسری و ادامه تحصیل در دوره روزانه، معمولاً با محدودیت ها و قوانینی مواجه نیستند و می توانند در صورت قبولی در رشته و دوره روزانه، از دانشگاه فعلی خود انصراف دهند. با این حال، لازم است قوانین دقیق مربوط به انصراف و میزان جریمه های مالی آن را از دانشگاه مربوطه جویا شوند. این در حالی است که دانشجویان دوره روزانه دانشگاه های دولتی، پس از انصراف، معمولاً برای یک سال از شرکت مجدد در کنکور سراسری محروم می شوند.

تفاوت رتبه قبولی و سطح رقابت

میزان رقابت و رتبه لازم برای قبولی در دوره های مختلف، متفاوت است. به طور کلی، رتبه قبولی در دوره های روزانه دولتی بالاترین و در پردیس های خودگردان و شبانه، پس از آن قرار دارد. دانشگاه های آزاد، پیام نور و غیرانتفاعی نیز به ترتیب رتبه های قبولی متفاوتی دارند که معمولاً نسبت به دوره های دولتی کمتر است. داوطلبان باید با توجه به رتبه کسب شده خود و تراز لازم برای هر رشته و دوره، انتخاب های واقع بینانه و صحیحی داشته باشند.

نتیجه گیری

درک تفاوت میان پردیس خودگردان و شهریه پرداز یک گام اساسی برای انتخاب آگاهانه مسیر تحصیلی است. همانطور که تشریح شد، اصطلاح شهریه پرداز چتری وسیع است که تمامی دوره ها و دانشگاه هایی را در بر می گیرد که در قبال آموزش از دانشجو هزینه دریافت می کنند. در این میان، پردیس خودگردان به عنوان یک زیرمجموعه خاص، اغلب وابسته به دانشگاه های دولتی مادر و با هدف افزایش ظرفیت در رشته های پرمتقاضی، مطرح می شود. این نوع از پذیرش با وجود اخذ شهریه، اعتبار مدرک دولتی (با ذکر عنوان پردیس) و کیفیت آموزشی غالباً مشابه با دوره های روزانه را ارائه می دهد.

تصمیم گیری نهایی در خصوص انتخاب هر یک از این دوره ها، مستلزم بررسی دقیق تمامی جوانب، از جمله میزان شهریه، اعتبار مدرک در بازار کار، امکانات رفاهی و آموزشی، موقعیت جغرافیایی و شرایط شخصی داوطلب است. هر یک از این گزینه ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند و هیچ یک به طور مطلق بر دیگری برتری ندارد؛ بلکه بهترین انتخاب، همواره انتخابی است که با نیازها، اهداف و توانایی های فردی دانشجو بیشترین همخوانی را داشته باشد. تحقیق کافی، مشاوره با متخصصان و مقایسه دقیق گزینه ها، به داوطلبان کمک می کند تا با اطمینان خاطر بیشتری گام در مسیر تحصیل بگذارند.

سوالات متداول

آیا پردیس خودگردان همان ظرفیت مازاد است؟

خیر، پردیس خودگردان یک واحد مستقل (شعبه) از دانشگاه دولتی است که ممکن است در محلی جداگانه یا در کنار دانشگاه اصلی فعالیت کند و دارای ساختار اداری و آموزشی مختص به خود است. در مقابل، ظرفیت مازاد به پذیرش تعداد بیشتری دانشجو در همان واحد اصلی و دانشکده دوره روزانه دانشگاه دولتی اشاره دارد، بدون اینکه یک واحد مجزا با عنوان پردیس ایجاد شود. دانشجویان ظرفیت مازاد در همان کلاس ها و با همان اساتید دوره روزانه تحصیل می کنند.

اعتبار مدرک پردیس خودگردان کمتر از دوره روزانه است؟

مدرک پردیس خودگردان توسط دانشگاه دولتی مادر صادر می شود و از نظر اعتبار علمی و قانونی دولتی محسوب می گردد. تفاوت آن با مدرک دوره روزانه صرفاً در ذکر عنوان پردیس خودگردان در متن مدرک است. این به معنای کاهش اعتبار علمی نیست و برای ادامه تحصیل یا ورود به بازار کار، تفاوتی در ماهیت دولتی بودن مدرک وجود ندارد. با این حال، برخی کارفرمایان ممکن است ترجیحاتی داشته باشند که معمولاً به ماهیت دولتی یا غیردولتی دانشگاه برمی گردد تا نوع دوره داخلی آن.

آیا می توان همزمان در دانشگاه شهریه پرداز (مثل پردیس) تحصیل کرد و کنکور داد؟

بله، دانشجویان شاغل به تحصیل در دوره های شهریه پرداز (شامل پردیس خودگردان، شبانه، دانشگاه آزاد، پیام نور و غیرانتفاعی) مجاز هستند بدون نیاز به انصراف و با رعایت قوانین سازمان سنجش، در کنکور سراسری سال های بعد شرکت کنند. در صورت قبولی در رشته های دوره روزانه، می توانند از تحصیل فعلی خود انصراف داده و در رشته جدید ثبت نام کنند. این قانون برای دانشجویان دوره روزانه دانشگاه های دولتی متفاوت است و معمولاً آنها پس از انصراف، یک سال از شرکت در کنکور محروم می شوند.

میزان شهریه پردیس خودگردان چقدر است و آیا افزایش می یابد؟

میزان شهریه پردیس های خودگردان به رشته تحصیلی، مقطع (کارشناسی، ارشد، دکتری) و نوع دانشگاه (علوم پزشکی یا فنی/علوم انسانی) بستگی دارد و معمولاً بالاترین میزان شهریه را در بین انواع دوره های شهریه پرداز دارد. این شهریه شامل دو بخش ثابت و متغیر است. شهریه ثابت تا پایان سنوات مجاز تحصیل دانشجو ثابت می ماند، اما شهریه متغیر (که بر اساس تعداد واحدهای انتخابی محاسبه می شود) سالانه بر اساس مصوبات وزارت علوم و هیئت امنای دانشگاه، معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش می یابد.

آیا پردیس خودگردان برای دانشجویان خوابگاه فراهم می کند؟

تعهد پردیس های خودگردان برای فراهم کردن خوابگاه برای دانشجویان، نسبت به دوره های روزانه کمتر است. برخی از پردیس ها ممکن است با ظرفیت محدود، خوابگاه خودگردان یا با پرداخت هزینه اضافی، خوابگاه های دانشجویی را ارائه دهند. با این حال، در بسیاری از موارد، تأمین محل اسکان بر عهده خود دانشجو است و لازم است این موضوع پیش از انتخاب رشته، از طریق تماس مستقیم با پردیس مورد نظر، بررسی شود.

برای چه رشته هایی پردیس خودگردان وجود دارد؟

پردیس های خودگردان عمدتاً در رشته های پرمتقاضی و تخصصی که نیاز به امکانات آموزشی و آزمایشگاهی خاص دارند، فعال هستند. رشته های گروه علوم پزشکی (پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی) و برخی از رشته های مهندسی و علوم پایه در دانشگاه های دولتی معتبر، از جمله رایج ترین رشته هایی هستند که در پردیس های خودگردان ارائه می شوند. با این حال، برخی از دانشگاه ها ممکن است در رشته های علوم انسانی نیز پردیس خودگردان داشته باشند. برای اطلاع دقیق، باید دفترچه انتخاب رشته کنکور سراسری سال مربوطه را مطالعه کرد.