پرسشی که مطرح می شود اینکه چرا ترامپ نامه ای را که قاعدتا در فرایند یک رفتار دیپلماتیک باید غیرعلنی باشد، برملا کرده و حتی مضمون آن را نشر داده است؟
پاسخ تا حدودی روشن است. او بدنبال آن است که یک جنگ روانی پیشدستانه راه بیندازد و افکار عمومی ایران و جهان را متوجه موضوعی کند که معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار آن است.
در این بازی رسانه ای- روانی ترامپ بدنبال یک برد سیاسی است. او می خواهد چنین وانمود کند که ایران، چه وصول نامه را تایید کند ، چه نکند؛ چه به آن پاسخ بدهد یا ندهد افکارعمومی با یک چالش مواجه شده است.
حال که او بازی رسانه ای را مقدمه و آتش تهیه برای یک کار دیپلماتیک (حتی فریبنده و غیرواقعی و غیرصادقانه) قرار داده، طرف مقابل که ما باشیم باید در این جنگ رسانه ای با تمام قدرت ظاهر شویم. ترامپ بازی تازه ای را شروع کرده و ما قاعدتا نباید با ترفندهای گذشته در برابر آن صف آرایی کنیم.
بهره گیری از شعارهای تکراری و همیشگی (که همین امروز در برخی روزنامه ها و سایت ها شاهدش هستیم) کنشگری منفعلانه و بازی در زمین حریف است.
هنر آن است که زمین بازی را خودمان تعریف کنیم.