خشونت با اسلحه آبی! – مجله رز

  به گزارش مجله رز، جام جم نوشت: شاید گمان بر این باشد که درعصر کنونی و با ورود و اضافه‌شدن هوش مصنوعی به تسلیحات نظامی جنگ‌های آینده جنگ‌های مخوف رباتی باشد، یاحتی با گسترس سلاح هسته‌ای این جنگ‌ها رنگ و بوی اینچنینی بگیرد، اما آنچه آمارها و داده‌های تازه منتشرشده نشان می‌دهد فعلا سلاحی خطرناک‌تر از «آب» وجود ندارد!

نزاع‌های کشورها با یکدیگر حالا با انفجاروازبین بردن منابع آب پیش می‌رود. آن‌قدرکه این جنگ‌ها درسال۲۰۱۰ تنها ۱۹ مورد گزارش شده بود اما این رقم درسال ۲۰۲۳، یعنی تنها در یک فاصله زمانی ۱۳ساله به عدد عجیب ۲۴۸ مورد رسیده است.روزنامه گاردین می‌نویسد با افزایش مناطق درگیری فعال (یمن، سوریه، سودان، روسیه ـ اوکراین و رژیم‌صهیونیستی ـ فلسطین)، حملات به سیستم‌های آبی نیز افزایش یافته است. این حملات شامل حملات هوایی عربستان به تأسیسات تصفیه ضروری آب در یمن درسال۲۰۱۴، بمباران سدالطبقه در سوریه درسال ۲۰۱۷ توسط نیروهای ویژه آمریکا و قطع آب به شهرهای اوکراین توسط نیروهای روسیه هم می‌شود. خشونت آب تنها مختص به بمباران منابع آب سرزمین‌های دیگر و در میانه تنش‌های اینچنینی رخ نمی‌دهد، عدم پرداخت حقابه توسط کشورهای بالادست هم به نوعی یک انگیزه سلطه‌طلبانه دارد. نمونه متاخر و مهمش احداث 

پروژه ایلیسو در ترکیه و احداث سدهای مختلف 
بر رودخانه فرات است. پروژه‌ای که به گسترش خشکسالی در مناطق گسترده‌ای در کشور عراق و افزایش کانون‌های ریزگرد تبدیل شد و باعث مهاجرت‌های اقلیمی بسیاری شد. کمبود منابع آبی بسیار شایع است و در مناطق نزاع خیزی مانند منطقه نیل، عراق و یمن چشمگیر است. کشورهایی همچون سودان و سومالی هم اخیرا خشکسالی یا قحطی را تجربه کرده‌اند که به نزاع‌های داخلی یا فرامرزی مربوط می‌شد، اما منطقه‌ای که بیش ازهرجایی هراس بالقوه برای وقوع درگیری به دلیل منابع آب در آنجا می‌رود حوضه رود اردن است. نه‌تنها یکی از کمترین سرانه‌های آب متعلق به این حوضه است، بلکه به کشورهایی آب می‌رساند که جنگ‌های تاریخی با یکدیگر داشته‌اند: سوریه، رژیم صهیونیستی، فلسطین، لبنان و اردن.در کنار این موارد افزایش کمبود جهانی آب ‌به درگیری داخل کشورها نیز منجر شده است. در جنوب صحرای آفریقا، کشاورزان و دامداران بر سر منابع آب درگیر می‌شوند که با خشکسالی‌های مداوم این شرایط بدتر هم شده است. در همین حال هند شاهد افزایش خشونت‌های مبتنی ‌بر طبقه‌های اجتماعی بر سر دسترسی به آب است و در پاکستان اختلافات آبیاری ‌به درگیری‌های خشونت‌باری میان اهالی منجر شده، علاوه‌بر این هند و پاکستان قبل از امضای یک معاهده مهم درسال۱۹۶۰برای مدیریت آب، دو دهه کامل رابرای بحث درمورد اشتراک آب رودخانه سند به‌عنوان مجرای حیاتی برای کمربندهای کشاورزی کلیدی در هر دو کشور صرف کردند. می‌توان گفت با تداوم شرایط خشکسالی و کمبود بارش‌های فعلی، جهان امروز به‌زودی شاهد افزایش درگیری‌ها بر سر آب خواهد بود و حتی می‌توان ادعا کرد که طبق پیش‌بینی‌های قبلی، سومین جنگ جهانی بر سر آب رخ خواهد داد. 

انتهای پیام