View from the Window at Le Gras
عکاسی با وجودی که در اختراع شده‌است امّا توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده‌است، بلکه نتیجهٔ تلاش بسیاری از افراد در زمینه‌های مختلف و اکتشافات و نوآوری‌های آنان در طول است. سال‌ها قبل از اختراع عکاسی، اساس کار وجود داشته‌است؛ ، و در سدهٔ ۵ و ۴ نحوهٔ کارکرد را شرح داده‌بودند. در عقیده بر این بود که از به سمت اشیا می‌تابد و آن باعث دیدن میشود. و با استفاده از تئوری تلاش کردند خلاف آن نظریه را ثابت کنند؛ آن‌ها در پشت صفحه‌ای نیمه‌مات قرار می‌دادند تا روی آن با دیده شود. در ، در آزمایش‌های خود از استفاده کرد.
، نخستین منظره ثبت‌شده در تاریخ توسط (۱۸۲۶ یا ۱۸۲۷ میلادی) قدیمی‌ترین عکس پرتره نابود نشده از یک زن و قدیمی‌ترین و در عین حال باکیفیت‌ترین عکس پرتره که متعلق به سال ۱۸۳۹ یا ۱۸۴۰ میلادی می‌باشد. تصویر ، نخستین عکس تاریخ عکاسی متعلق به ۱۸۳۹ میلادی (۱۸۴ سال پیش). عکس توسط خود رابرت کارنلیس گرفته شده‌است.
آموزش عکاسی در اصفهان از سطح پایه تا پیشرفته همراه آموزش نورپردازی ویژه علاقمندان به یادگیری عکاسی و تاسیس آتلیه با ارائه مدرک فنی و حرفه ای دانشجو می پذیرد
عکاسی از آغاز تا امروز
رابطهٔ و هنر از آغاز با دشواری‌هایی درآمیخته بوده‌است. همواره عکس را چیزی در حد یک پیش طرح مقدماتی، منبع پیش پا افتادهٔ اندیشه‌ها یا ثبت مضامینی دانسته‌اند که تدریجاً تکمیل شود و به صورت یک اثر کامل درمی‌آید.
بنیان‌گذاران عکاسی
در سال ۱۷۵۷ یکی از مهم‌ترین عوامل قطعی برای پیشرفت در عکاسی فراهم شد و آن این بود که بکاری تأثیر نور را روی یک طبقه کشف نمود و سپس در سال ۱۸۰۲ شوسیه تأثیر هیپوسولفیت دوسود را روی املاح نقره کشف کرد. بعدها در سال ۱۸۲۲ مخترعی فرانسوی به نام (۱۷۶۵–۱۸۳۳) در ۵۷ سالگی توانست نخستین تصویر تثبیت شدهٔ دائمی را تولید کند. نخستین کار بر جای مانده از او به ۴ سال بعد از این تاریخ مربوط میشود. نیپس بعدها با یک عکاس جوان‌تر به نام لوئی ژاک ماندداگر (۱۷۸۹–۱۸۵۱) که طراح پیشرفته تری بود به همکاری پرداخت.
پس از ۱۰ سال دیگر که صرف تحقیقات و شد دستگاه ساخته شد. این دستگاه که تصویر مثبت تولید می‌کرد در سال ۱۸۳۹ به نمایش گذاشته شد و بدین ترتیب عصر عکاسی آغاز گردید. اعلام این خبر نیز ویلیام فاکس تالبوت (۱۸۰۰–۱۸۷۷) انگلیسی را ترغیب کرد تا روش عکاسی خود را تکمیل نماید. در روش او نیز از یک کاغذی استفاده می‌شد که امکان تهیهٔ تصویر مثبت از آن وجود داشت و مراحل تکمیل آن از سال ۱۸۳۳ مستقلاً توسط تالبوت آغاز گردیده بود. اگر پرسیده شود عکاسان اولیه با چه انگیزه‌ای فعالیت می‌کردند می‌توان در پاسخ به این سؤال چنین گفت که آنان در جستجوی یک محمل هنری بودند نه در اندیشهٔ دست یافتن به ابزار یا دستگاهی مفید. با آن که نیپس بیشتر یک شیمیدان تجربی بود تا یک نقاش دستاوردش قدمی فراتر از تلاش‌های او در جهت اصلاح روش به‌شمار می‌رفت.
داگر خود نقاشی ماهر بود که احتمالاً برای عمیق‌تر کردن دیوراماهای نقاشی شدهٔ عظیم خویش که در دهه‌های سوم و چهارم قرن ۱۹ در رواج داشت به دوربین عکاسی روی آورد. فاکس تالبت پس از آنکه در جریان تعطیلاتش از یک اتاق تاریک عکاسی به عنوان ابزاری برای ثبت مناظر استفاده کرد. عکاسی را جانشین طراحی و وسیله‌ای برای تکثیر تصاویر پنداشت. علاقهٔ همه بنیان‌گذاران عکاسی به قدرت هنری محمل یا بازاری که کشف کرده بودند در عکس‌هایشان بازتاب یافته‌است. نخستین عکس داگر تقلیدی است از طبیعت بی‌جان که شاردن مبتکر آن بود. قایق بادبانی اثر فاکس تالبت به نقاشی‌های دریایی نقاشان انگلیسی همان دوره شباهت دارد.
اینکه احساس می‌شد این ابزار جدید باید دارای جنبه‌های مکانیکی باشد مخصوصاً به جا بود چنین به نظر می‌رسید که گویا پس از دگرگون‌سازی‌های نهایی شیوهٔ زندگی در تمدن بشر مجبور شده بود ابزار خاص خویش را برای ثبت این دگرگونی اختراع کند. هر چه گذرایی زندگی‌نوین از طریق متوقف ساختن حرکت تا دههٔ ۱۰، قرن ۱۹ صید و ثبت نشده بود.
عکاسی دست‌خوش یک رشته اصلاحات سریع مانند اختراع عدسی‌های بهتر، نگاتیوهای شیشه‌ای و روش‌های جدید شیمیایی شد که به تولید حساس تر و تصاویر پایدارتر انجامید. از آنجا که بسیاری از محدودیت‌های اولیهٔ عکاسی در اواسط آن قرن از میان برداشته شد بازگویی تاریخ اولیهٔ این ابزار به صورت پیشرفت‌های فنی (هر چند مهم) در اینجا گمراه‌کننده خواهد بود.
باید به خاطر داشت که مبانی مکانیکی و شیمیایی عکاسی نیز از مدت‌ها پیش روشن و شناخته شده بود. سابقهٔ تاریخی اتاق تاریک یا جعبه‌ای که سوراخی کوچک در یک طرفش ایجاد می‌شد به روزگار قدیم بازمی‌گردد. در قرن ۱۶ همه جا از این ابزار برای نمایش تصاویر استفاده می‌شد. در دورهٔ یا عصر پیشرفت‌های بزرگ در علوم بصری تا رسیدن به فیزیک نیوتنی دوربین عکاسی به یک آیینه و سپس یک عدسی مجهز شد. در دههٔ سوم قرن ۱۸ دوربین نقش ابزاری کمکی در طراحی صحنه‌های را پیدا کرده بود و در همان سال‌ها حساس بودن املاح نقره در برابر نور کشف شد.
عکاسی نه در تاریخ اجتناب ناپذیر بود نه برای تاریخ هنر ضرورت داشت با این حال اندیشه‌هایی بود که زمان شکستنش فرارسیده بود اگر لحظه‌ای بکوشیم که در تصویر آوریم که عکاسی یک قرن زودتر اختراع شده‌است فقط به دلایل هنری و صرف نظر از دلایل تکنولوژیکی متوجه خواهیم شد که چنین چیزی غیرممکن است.
قرن ۱۸ بیش از آن در خیال پردازی غرق شده بود که بتواند علاقه‌ای به دقت موشکافانهٔ عکاسی داشته باشد؛ مثلاً چهره‌پردازی بیشتر به ساختن چهره‌ای متملق توجه داشت تا عکاسی دقیق و ثبت صریح جزئیات توسط دوربین عکاسی نمی‌توانست محلی از اعراب پیدا کند. حتی در نقاشی معماران هنرمند عمداً در بازنمایی حقیقت جغرافیایی یا مکانی راه افراط می‌پیمود.
اختراع عکاسی پاسخی به کشش‌های هنری و نیروهای تاریخی تشکیل دهندهٔ شالودهٔ رمانیستیم بود. بخش بزرگی از انگیزهٔ مخترعان زاییدهٔ تلاش برای رسیدن به عنصر حقیقی و عنصر طبیعی بوده‌است.
اشتیاق به تصاویر ساخت طبیعت را از یک طرف می‌توان در ترکیب بندی‌های لکه مرکبی الگزاندر کوزنس (طبیعی به این دلیل که تصادفاً ساخته می‌شدند) و از طرف دیگر در علاقهٔ همگانی رایج به چهره‌های (که خطوط کناری آن را از سایهٔ نیمرخ مدل می‌کشیدند) در اواخر قرن ۱۸ جستجو کرد که خود به تلاش برای ثبت این گونه سایه‌ها بر سطح مواد حساس به نور انجامید. واقع گرایی تند داوید در پردهٔ مرگ‌ها را آرمان حقیقت صریح را اعلام کرده بود.
انگر نیز در تابلوی لوئی برتن که معیارهای تجسم واقعیت فیزیکی و شخصیت را برای عکاسان پی‌ریزی کرده همان کار را انجام داده‌است.
ریشه کلمه فتوگرافی
سوراخ‌سوزنی
تئوری را گسترش داد و در مشاهدات خود از وسیله‌ای به نام «جعبه تاریک» استفاده کرده بود. بسیاری او را علاوه بر پایه‌گذار عکاسی، نخستین می‌دانند که را به‌طور کامل به تجربی تبدیل کرد. او که است، برای نخستین‌بار از و در آزمایش‌هایش جهت بررسی خواص استفاده کرد. در میلادی و را کشف کرد. و در سال نحوهٔ عملکرد و کارکرد در را شرح داد. در سال توضیح داد که چگونه برخی از مواد شیمیایی را تاریک می‌کند و در سال توانست بر روی سطح‌های حساس شده با شفافی به دست آورد.
نحوهٔ کارکرد و اتاق‌تاریک
منجر به تکامل عکاسی و پیدایش عکاسی شد. عبارت از اتاقی بدون پنجره‌است که به جز روزنه‌ای که بر یکی از دیوارهای اتاق تعبیه شده، هیچ به آن وارد نمی‌شود. یا چشم‌اندازهای روبه‌روی روزنه به صورت وارونه بر دیوار روبرویش بازتاب می‌یابد که قابل دیدن است. بعضی از از بازتاب یافته به عنوان الگوی استفاده می‌کردند. بعدها همین در ابعاد کوچکتر تبدیل شد به دوربین عکاسی، یعنی در برابر روزنه‌ای که وجود داشت حساس به قرار می‌دادند تا تصاویر یافته، ثبت و ضبط شوند.
اولین تصویر در سال توسط ، تولید شد اما در هنگام رونوشت‌برداری از بین رفت. اما در سال دوباره توانست دائمی از به نام را خلق کند. ولی هشت ساعت بود که زمان بسیار درازی است، و مشکل دیگر هم این بود که تصویر بود یعنی هرچه بود را هرچه بود را نشان می‌داد. به همین دلیل او به دنبال یافتن فرایند بهتری بود و با همکاری ، آزمایش‌هایی را بر ترکیبات براساس یافته‌های در سال انجام دادند؛ در آن سال مشاهده کرد که مخلوطی از و در مقابل ، می‌شوند.
یک عکس داگرئوتیپ که توسط در سال ۱۸۳۷ شده
در سال درگذشت؛ ولی در سال توانست روش را اختراع کند. بدین‌گونه بود که به صفحه‌ای مدتی بخار ید داده تا نسبت به حساس شود، سپس آن را درون یک گذاشته و با برداشتن حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه از شی موردنظر به صفحهٔ ای تابانده می‌شد. برای ، صفحه را در محلول با حرارت ۶۵ درجه قرار می‌داد تا با چسبیدن ذرات و ، به وجود آید؛ سپس صفحه را در آب سرد فرومی‌برد تا سطح آن پایدار گردد، در نهایت صفحه را در آب‌نمک () قرار می‌داد و می‌شد. یکی از مشکلات روش این بود که فقط می‌شد یک نسخهٔ پوزیتیو یا مثبت (عکس دائمی) از سوژه ثبت کرد.
این در سال به روش برداشته شده
در سال ، چند ماه پس از اینکه نتیجهٔ آزمایش‌های اعلام شد، ، گزارشی از روند عکاسی خود که آن را «طراحی نوری» نامیده بود منتشر کرد؛ این روش را در سال ابداع کرده بود اما آن را مخفی نگه داشت و روش خود را کامل و در سال با عنوان معرفی کرد.
در این روش، به‌جای استفاده از صفحات فلزی، از کاغذ حساس‌شده به با ترکیبی از و استفاده کرد. کاغذ حساس‌شده به مدت دو دقیقه می‌شد و پس از آن یک پنهان به وجود می‌آمد که آن را با استفاده از و به صورت (منفی) در اندازه‌های کوچکتر ثبت می‌کرد. سپس با استفاده از آن می‌شد نسخه‌های دائمی فراوانی در اندازه‌های مختلف تهیه کرد؛ تا پیش از این مجبور بودند صفحهٔ حساس را به اندازهٔ شی موردنظر بسازند و امکان تغییر در اندازه وجود نداشت. تا سال روش به کلی منسوخ شد و عکاسی مبتنی بر نسخه‌های و پوزیتیو جایگزین آن شد.
مجتمع آموزشی ما با امتیاز رسمی از سازمان فنی و حرفه ای با بیش از ٢٠ سال سابقه در شهر اصفهان یکی از بهترین کلاس آموزش عکاسی در اصفهان محسوب میشود
عکاسی رنگی اولیه
نخستین عکس رنگی از یک که در سال توسط شده
در سال و ، با استفاده از روشی را برای تهیهٔ نسخهٔ نگاتیو روی ابداع کرد که به‌مرور جایگزین کاغذی شد.
تئوری عکس رنگی سه‌رنگ، توسط در سال پیشنهاد شده بود. برپایهٔ نظریهٔ او، مرئی از سه اساسی ، و ، تشکیل شده‌است. پس فیلمی از سه لایه ساخت که هر لایهٔ آن نسبت به یکی از سه اولیه حساس بود و توانست نخستین عکس‌رنگی را در سال به ثبت برساند.
بالاخره در سال ، یک شرکت اولین شیشه‌های خشک عکاسی را به بازار عرضه کرد و عکاسی جنبهٔ عملی به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زیادی ، از لحاظ سنگینی و شکنندگی، یکی از مشکلات پیش روی بود تا اینکه در سال ، و با ابداع ، زمان را کوتاه کرد و جابه‌جایی را راحت نمود که نقطهٔ عطفی در تاریخ عکاسی محسوب میشود.
در سال را که فیلمی از جنس آغشته به است را ابداع کرد و با ساخت در سال ، عکاسی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی ایجاد کرد؛ شعار تبلیغاتی برای دوربین‌هایش چنین بود که «شما دکمه را فشار دهید، بقیه‌اش را ما انجام می‌دهیم. »
در دههٔ و در جریان پیاده‌کردن در ، تکامل پیدا کرد. دستگاه‌های گیرندهٔ امواج ، اطلاعاتی که در مورد از فضا ارسال می‌شد را بسیار دشوار دریافت می‌کردند. با و تقویت آن‌ها، حذف می‌شدند و واضح به‌دست می‌آمد.
آزمایش کلودیون[]
عکاسی ، در سال ۱۸۵۴
با کشف ، به نام «» گام بزرگی در صنعت برداشته شد. آرچر یدور را در کلودیون حل کرده سپس با این مخلوط سطح یک شیشه پاک را می‌پوشانید و بلافاصله شیشه را در محلول حساس می‌کرد. پس از در موقعی که شیشه هنوز خیس بود، فوراً آن را در محلول و ظاهر و با محلول هیپوسولفیت سدیم ثابت می‌نمود. که بدین طریق به دست می‌آمد روی کاغذ آلبومین پوش چاپ می‌شد و سپس عکس به وسیله به رنگ قشنگی درمی‌آمد. «لگری» و «راسل» طریقه‌ای یافتند که مانع زوال حساسیت کلودیون در اثر خشکی می‌شد. با این عمل یک قدم دیگر به سوی تکامل برداشت. در سال ۱۸۷۱ «مداکس» و چند دانشمند دیگر ژلاتینو برمور را به دست آوردند و در سال ۱۸۷۴ میلادی «چارلز بنت» به وسیله گرم کردن برمور نقره در مجاورت حساسیت صفحات ژلاتینو برمورنقره را بالا برد. در این زمان سرعت به یک صدم ثانیه و در ۱۸۹۵ به یک هزارم ثانیه رسید. اختراع الکترونی به سرعت و جاهای کم نور کمک بسیاری کرد.
عکاسی دیجیتال[]
پست‌مدرنیسم در عکاسی[]
در عرصه مضمون تصویر را همچون متن برگزیده است. با توجه به پیوند نزدیک بین کلمات و عکس‌ها در هنر ادراکی شاید بتوان گفت که چنین حرکتی اجتناب‌ناپذیر بوده باشد. لیکن پس از آنکه اهمیت تازه‌ای به علم نشانه‌شناسی داده شد و موجب بازشدن مسیرهای ثمربخش جدیدی در تحقیقات به روی هنرمند گردید نیز در این حرکت جدید مصمم‌تر شد. []
کلاس عکاسی مجتمع فنی تهران صفر تا صد عکاسی با اساتید مجرب برگزار می کند