این یافته ممکن است جالب توجه باشد، زیرا محققان دریافتند که خوابیدن قبل از ساعت ۱۰ شب یا بعد از نیمه شب ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا حدود ۲۵٪ افزایش دهد. به گفته محققان، این خطر ممکن است ناشی از تغییر ریتم شبانه روزی بدن باشد.
سیستم شبانه روزی بدن، ریتم‌های رفتاری و فیزیولوژیکی روزانه را کنترل می‌کند. اختلال در ریتم شبانه روزی پیامد‌های گسترده‌ای دارد که منجر به عملکرد شناختی ضعیف‌تر و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف جسمی و روانی از جمله اختلالات قلبی عروقی می‌شود.
ساعت مرکزی در مغز ریتم شبانه روزی را در سراسر بدن کنترل می‌کند. این ساعت مرکزی با قرار گرفتن در معرض نور، به ویژه نور صبحگاهی، که توسط گیرنده‌های چشم تشخیص داده می‌شود، تنظیم می‌شود.
وقتی این نور صبح تشخیص داده می‌شود، ساعت دوباره تنظیم می‌شود. بنابراین، اگر فردی خیلی دیر بخوابد، ممکن است بیش از حد بخوابد و نور صبح را از دست بدهد. این اتفاق در طولانی مدت، ریتم شبانه روزی را مختل می‌کند. در نتیجه، اثراتی بر سایر ریتم‌های رفتاری و فیزیولوژیکی خواهد داشت که می‌تواند برای سلامتی مضر باشد.
این مطالعه نمی‌تواند ثابت کند که زمان خواب باعث بیماری قلبی می‌شود، اما در صورت تایید، ممکن است یک عامل خطر احتمالی باشد.
به گفته محققان، این نتایج اهمیت ریتم شبانه روزی بدن را برجسته می‌کند و به شواهد فزاینده‌ای می‌افزاید که نشان می‌دهد افزایش خطرات سلامتی نظیر چاقی، دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی عروقی و حتی سرطان، زمانی روی می‌دهد که برنامه روزانه بدن با ریتم شبانه روزی آن مطابقت ندارد.
