کمیل خجسته در یادداشتی با اشاره به بیانیه اخیر روسیه و شورای همکاری خلیج فارس درباره جزایر سه گانه، به تبیین نگاه دولت در برخورد با این موضوع پرداخته است.
به گزارش مجله رز، در این یادداشت آمده است: مواضع این روزهای مسئولین جمهوری اسلامی نسبت به بیانیه مشترک روس‌ها با شورای همکاری خلیج فارس درباره جزایر سه گانه را دیده‌اید. فرق این نگاه با کلیشه‌ای که غربگرایان درباره سیاست خارجی جمهوری اسلامی تلاش می‌کنند بسازند در سه چیز است:
۱. آن‌ها به دروغ ادعا می‌کنند نگاه انقلابی در سیاست خارجی انزواطلب است. در حالی‌که تمام تلاش اینست که وارد تعامل_با_جهان شود. به همین دلیل تلاش می‌کند تا «راه شرق» را برای خود باز کند. نگران «دخالت ناتو» به شمال شرق و غرب خود و آسیای میانه است. از «افریقا به عنوان معدن ثروت» دست‌نخورده بهره ببرد. «اتحادهای منطقه‌ای» با همسایگان و شرکای راهبردی‌اش درست کند و با کشورهای اروپای اول و اروپای دوم تعامل و همکاری کند. اما برعکس، غربگراها کل دیپلماسی سیاسی و اقتصادی ایران را سال‌ها بر مدار ارتباط با ۴کشور «محدود» کردند.
۲. آن‌ها به دروغ می‌گویند نگاه انقلابی خود را وابسته_به_شرق می‌داند. در حالی‌که راهبرد سیاست خارجی ایران ایجاد یا شرکت در اتحاد و ائتلاف‌های منطقه‌ای برای توسعه سیاسی و گشایش اقتصادی است. خط قرمز نگاه انقلابی برهم خوردن استقلال سیاسی در سیاست خارجی و تحدید منافع ملی است. به همین خاطر وقتی حتی یکی از متحدین ولو متحد استراتژیک هم که باشد خط قرمز را عبور می‌کند با واکنش جمهوری اسلامی روبرو می‌شود. در حالی‌که این خود غربگرایان هستند که هم خود و هم ایران را وابسته به غرب می‌خواهند. این همه در مجامع رسمی و در عمل امریکایی‌ها به‌صورت علنی اقداماتی را علیه منافع ملی و حاکمیت ارضی انجام دادند. مثلا در همین آشوب‌های ۱۴۰۱ش در مقابل امریکایی‌ها آن‌ها کی و کجا موضع گرفتند؟!
۳. به دروغ می‌گویند سیاست خارجی جمهوری اسلامی تنش_آفرین است. بله البته اگر منظور اینست که هر که از باغ کشور گذشت سهم خود را بردارد احتمالا تا دوره‌ای باج‌ها مانع از چکمه و اسلحه می‌شود. مثل دوره پهلوی که سیاست خارجی موازنه مثبت را دنبال می‌کرد. یعنی به هردو طرف باج می‌داد. اگر به انگلیس نفت جنوب را می‌داد به روسیه هم نفت شمال را می‌داد و… وقتی هم مردم علیه این سیاست خارجی، انقلاب صنعت ملی نفت را در ۱۳۲۹ش راه انداختند با کودتای سخت و خشن امریکایی روبرو شدند. اما حالا اگر اسرائیل در کردستان عراق طرح تجزیه عراق را دنبال می‌کند این ایران است که به او کمک می‌کند تا عراق تجزیه نشود یا سوریه و عراق به دست داعش نیفتند. امریکا از منطقه خارج شود. مشخص است که این نگاه موجب ثبات و آرامش در منطقه می‌شود نه نگاهی که منطقه را دستخوش میل و اراده غربی‌ها می‌خواهد.
انتهای پیام