خبرگزاری آنلاین – گروه استانها، علیرضا پرنیان: در واکاوی علل عدم توسعه یافتگی صنعت سینما در استان فارس باید به چندین مؤلفه پرداخت از جمله متغیرهایی که در این بخش باید به آن اشاره شود میتوان به ظرفیت و توانمندی استان در تولیدات سینمایی، میزان اقبال عمومی، ظرفیتهای نمایشی و سرمایه گذاران حوزه فرهنگی اشاره کرد.
طی سالیان اخیر چند فیلم در استان فارس تولید شده البته به آن معنا است که تصویر برداری این پروژهها تنها در استان فارس صورت گرفته است.
نگاه غالب کارگردانان کشور به استان فارس این گونه است که با توجه به قدمت تاریخی استان، فارس تنها محلی برای تصویر برداری پروژه بوده و میتوان گفت ظرفیتهای تاریخی استان به عنوان ابزاری برای تنوع و رونق بخشی به پروژه سینمایی به کار گرفته شده است.
در آخرین نمونه از این طرحها میتوان به سریال «سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار اشاره کرد که در این طرح تمامی هنرمندان، تصویربرداران، عوامل فنی و … از تهران به شیراز آماده و در گذرهای تاریخی، باغ عفیف آباد و سایر بناهای تاریخی شیراز اقدام به تصویر برداری کرده و سپس برای ادامه تصویر برداری و انجام مراحل فنی این سریال از استان خارج شدند.
این در حالی است که استان فارس نه تنها در حوزه تربیت بازیگران بلکه در سایر حوزههای تولید فیلم از جمله تصویر برداری، عوامل فنی، تدوین و … در کشور سرآمد و دارای ظرفیتهای بی بدیلی است.
مؤسسه سینمایی نداریم!
مدیر انجمن سینمایی جوان استان فارس در گفت و گو با خبرنگار آنلاین در خصوص عدم ساخت فیلم سینمایی در فارس گفت: اصلیترین دلیلی که در استان فارس میتوان برای عدم ساخت فیلم سینمایی ذکر کرد آن است که در استان فارس مؤسسه سینمایی نداریم!.
ابراهیم شیشه گر ادامه داد: ساخت اثر سینمایی در استان، نیاز به همکاری مستمر دولت و بخش خصوصی دارد. این دو باید کنار هم قرار گیرند و اسباب ارتقای این هنر صنعت را فراهم کنند.
وی افزود: در استان فارس مؤسسه آموزشی در این بخش وجود دارد اما به علت نبود مؤسسه سینمایی امکان ساخت فیلم سینمایی وجود ندارد البته مجوز ساخت فیلمهای کوتاه و تله فیلم در استان صادر میشود اما این دو گونه ساخت فیلم هیچگاه درآمد زا نبوده است.
شیشه گر معتقد است: به علت عدم دریافت مجوز ساخت فیلمهای سینمایی تمایلی از سوی سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در ساخت فیلم نیز وجود ندارد این در حالی است که اگر این مجوز ساخت فیلم سینمایی در فارس صادر شود امکان جذب سرمایه گذار نیز فراهم خواهد بود.
شیشه گر همچنین از مشکلات ساخت فیلم سینمایی در فارس گفت: با توجه به اینکه امکان دریافت مجوز از طریق مؤسسات سینمایی در فارس وجود ندارد افراد باید برای دریافت مجوز به این دفاتر در تهران مراجعه کرده و با مبالغ نجومی برای دریافت مجوز مواجه میشود.
به گفته او برخی از افراد از فیلم سازان برای دریافت مجوز بیش از ۵۰۰ میلیون تومان پول درخواست کرده تا مجوز ساخت فیلم از سوی این مؤسسه سینمایی اخذ شود.
قرق صنعت سینما توسط سینماگران شیرازی
توسعه یافتگی در تولید فیلم سینمایی زمانی رخ خواهد داد که عوامل ساخت یک فیلم نیز دارای پختگی لازم و همچنین توانمندی منحصر به فرد در تولیدات سینمایی باشند از این رو با توجه به ظرفیتهایی که در تولید فیلمهای سینمایی در استان فارس وجود دارد میتوان گفت که عوامل تولید فیلم در فارس به پختگی لازم برای تولید فیلمهای سینمایی رسیدهاند.
نویسنده، پژوهشگر ادبیات و بازیگر شیرازی در گفت و گو با خبرنگار آنلاین در خصوص عدم فیلم سازی در شیراز گفت: بهتر است به جای اینکه بگوییم چرا فیلم سازی در حوزه سینما در شیراز جان نگرفته این پرسش مطرح شود چرا فیلم سازی در شهرستانها هیچگاه شکل و جایگاه نداشته است؟.
سعید ذوالنوریان ادامه داد: البته نباید فراموش کرد که برخی از ستارگان فیلم سازی و بازیگری نیز در پایتخت حضور داشته و همین حضور نیز موجب خواهد شد ساخت فیلم در تهران هزینه کمتری داشته باشد.
وی افزود: اگر قرار به تولید فیلم سینمایی در شهرستانها باشد علاوه بر هزینههای رایج باید سایر هزینهها نظیر هزینه رفت و آمد، اجاره تجهیزات، اجاره هتل و … نیز به هزینههای تولید فیلم افزوده شود از این رو سرمایه گذاران شاید علاقهای به تولید فیلم با این هزینهها نداشته باشند.
تنها زمانی فیلم سازی در مکانی غیر از پایتخت صورت میگیرد که قصه و روایت داستان، سازندگان را مجبور به تولید فیلم در فضایی خارج از پایتخت کند
ذوالنوریان با اشاره به اینکه برخی از سیاستهای کلان نیز موجب شده تا هنر معطوف به پایتخت باشد، عنوان کرد: تنها زمانی فیلم سازی در مکانی غیر از پایتخت صورت میگیرد که قصه و روایت داستان، سازندگان را مجبور به تولید فیلم در فضایی خارج از پایتخت کند.
ذوالنوریان ادامه داد: اولین تصویر بردار حرفهای تاریخ سینمای ایران احمد شیرازی بوده که از استان فارس است لازم به ذکر است که علاوه بر بازیگران متعدد، عوامل پشت صحنه بسیار زیادی از استان فارس در سینما در حال فعالیت هستند که اگر شرایط ساخت فیلم در استان فراهم شود شاهد خواهیم بود که نسبت به تولید فیلم در فارس اقدام میکنند.
خوش نامی میتواند عاملی برای تبدیل شدن فارس به قطب سینما در کشور شود
بازیگر شیرازی سریالهای «سقوط و یاغی» نیز در گفت و گو با خبرنگار آنلاین گفت: اینکه آثار خوبی در استان فارس تولید شده به آن معنا نیست که ما دارای صنعت سینما بودهایم اما آیا شیراز و فارس میتواند یکی از قطبهای صنعت فیلم کشور باشد؟.
علی محمد حسام فر افزود: با توجه به ظرفیتهای که استان در این بخش دارد و نظر به اینکه فارس ارتباط خوبی با کشورهای همجوار و منطقه در تمامی عرصهها داشته میتواند به عنوان قطب صنعت سینما در منطقه شناخته شود.
به گفته حسام فر به علت خوش نامی فارس و شیراز در میان مدیران، مقامهای ارشد و مردم کشورهای همجوار، استان نسبت به سایر مناطق کشور دارای مزیت در تولید آثار هنری است.
او ادامه داد: نکته حائز اهمیت در موضوع تولید آثار هنری نظیر فیلمهای سینمایی آن است که باید در این بخش گشایشی در حوزههای اقتصادی و هنری صورت بگیرد و با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی اقدامات تولید آثار هنری تسهیل شود.
وی معتقد است: ایجاد مشوقهای سرمایه گذاری از دیگر راهکارهای سرعت بخشی به تولید آثار هنری در استان فارس است به عنوان مثال مدیران ارشد شهر استانبول با ایجاد مشوقهای سرمایه گذاری هنری عاملی برای تولید آثار سینمایی در این شهرها شدند.
حسام فر تاکید کرد: انحصار تولید آثار هنری کشور در اختیار تهران است و اگر در برخی از طرحها شاهد تولید آثار هنری در مکانی خارج از پایتخت بودیم به علت ذوق تولید کننده، معرفی آثار موجود در آن مناطق و پرداخت قصه داستان در این مناطق بوده لازم به ذکر است گاهی ایجاد مشوقهای سرمایه گذاری موجب شده تا آثار هنری در برخی مناطق نظیر مناطق آزاد ساخته شود.
خاطره سازی که خاطره شد
خاطره بازی و خاطره سازی بخشی از دنیای تصویر هنر است دنیایی که مملو از قصهها، رنجها، شادیها و فراز و نشیبهای زندگی بوده و بیننده را مدهوش میکند اما خاطرهها همیشه زنده نبوده و گاهی به کنج ذهن تبعید میشوند.
ایکاش صنعت سینما حالا که امکان تولید فیلم در فارس میسر نیست حداقل در حوزه نمایش به گونهای دیگر بود و سینماهایی که روزی برای مردم خاطره سازی میکردند به خاطره تبدیل نشوند.
قصه سینما «پرسیا و بهمن» قصه همان خاطرهای است که اکنون در کنج ذهنها باقی مانده و هرگاه از رو به روی آنها عبور میکنیم یاد و خاطره روزگار خوش فیلم دیدن در این سینماهای نوستالژیک برای هر علاقه مند به سینما زنده میشود.
سینما «بهمن» که پس از آتش سوزی به خرابهای بدل شد و سینما «پرسیا» که روزگاری تنه به تنه سالنهای سینما در تهران میزد اکنون به خرابهای میان ساختمانهای تجاری در یکی از خیابانهای معروف شیراز بدل شده است.
روزگاری برخی امید داشتند که سینما پرسیا بار دیگر به صحنه نمایش فیلمهای سینمایی بازگردد اما انگار زرق و برق مجتمعهای تجاری چیزی متفاوتتر از صنعت سینما است که عطای این صنعت بر القای آن بخشیده شده و این مجتمع فرهنگی سالها است که متروکه مانده تا شاید زمانی تبدیل به مجمع تجاری شود.
البته نباید فراموش کرد که به همت بخش خصوصی چندین مجتمع سینمایی در نقاط شمالی شهر شیراز ایجاد شده که سالنهای خوبی برای نمایش فیلمهای سینمایی هستند.
با این حال تا زمانی که فیلم سازی در استان فارس جان نگیرد و استان تنها پخش کننده فیلمهای تولید شده در تهران باشد نباید انتظار داشت که صنعت سینما در استانی که بیش از پنج میلیون نفر جمعیت داشته و ظرفیتهای متعددی در تمامی بخشهای هنری دارد جان بگیرد.