“بیل گری”(بیل گری) اخترشناسی که نقش مهمی در کشف این برخورد ایفا کرد در روز شنبه فوریه اعلام کرد که در رد ر روز نبه وریه اعلام کرد که در نا ایی.
او میگوید که این موشک میتواند بخشی از موشک لانگ مارچ Long March3C) چین باشد که ماموریت چانگهای 5-T1 در ماه اکتبر الشد. این موشک فضاپیمای انگهای ۵ را به ماه برد که در سال ۲۰۲۰ نمونههایی از سطح این قمر را به مین بازگرداند.
“Project Pluto” را برای ردیابی اجرام، ارکها و دنبالهدارهای نزدیک به مدیریت میکند. او در روز شنبه پس از دریافت آگهی از “جان جورجینی” (JonGiorgini)، مهندس آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، اصلاحیههای م رای مر و
“جورجینی” صبح شنبه نامههای به “گری” نوشت و توضیح داد که مسیر رکت اپیمای DSCOVR به ماه نزدیک نیست و بنابراین عجیب است ارر. با این حال، این موشک از نظر منشأ آن همچنان در مسیر برخورد با ماه قرار دارد و انتظار میرود در روز چهارم ماه مارس (13 اسفند) در ساعت 7:25 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (15:55 تهران) نیمه نهان ماه رخوردند. این رویداد از مین قابل رویت نخواهد بود.
“گری” ر وب سایت خود توضیح می دهد که را در تشخیص این موشک اشتباه کرده است.
او مینویسد: پس از ایمیل جان من شروع به ن رشیو ایمیلم رادم تا بفهمم در وهله اول، هفت سال قبل از آن. من این کار را با اطمینان کامل انجام دادم تا ثابت نم این شی از موشک DSCOVR است.
از دههای روژه نقشهبرداری آسمانی کاتالینا(Catalina Sky Survey) که معمولاً در نزدیکی زمین اجرا میشود را برای ارزیابی ارام نزدیک مین برای ارزیابی ارزیابی کنید. این پروژه یک ماه پس از پرتاب DSCOVR یک شی با نام” WE013A” پیدا کرد ابتدا تصوری شد رم کیهانی طبیعی باشد.
اندکی پس از آن، یک اخترشناس برزیلی در یک گروه خبری اعلام کرد این جرم به ور زمین و نه خورشید میچرخد م آن. از گفتگو با این اخترشناس، “گری” و سایر کارشناسان دریافتند که “WE0913A” دو روز پس از پرتاب DSCOVR از کنار ماه عب ور کرده ا .
“گری” ادامه داد: من و دیگران شناسایی این جسم عنوان مرحله دوم موشک فالکون ۹ را تایید کردند. این شی رخشش مورد انتظار ما بود و در مداری قابل حرکت بود. اما او اطرنشان کرد که شواهد به جای قطعی ودن، تصادفی بودند.
از آن من به موارد عجیبی در مورد مدارک “WE0913A” خوردم. با در نظر گرفتن اینکه هیچ مانوری اتفاق نیوفتد این موشک باید از گذر از ماه در مداری دور زمین رار . ابتدا “گری” تصور می کند که این رات ممکن است ناشی از نشت سوخت اقی مانده در موشک باشد که ر میان موشکهای رستم اشد ر میان موشکهای رستریج اشد باشد. این حال چنین تغییری در مسیر DISCOVR به غیرمعمولی از سوخت نیاز داشت گرچه نوز امکان پذیر بود.
“گری” موید: ر ن زمان من مسیر DISCOVR را نمیدانستم و گذر از نار ماه به نظر محتمل بود. اما پس از ریافت ایمیل، او به نبال اسنادی از رتاب یک شی ر می پیش از مارس در مدارک تعداد کمی آن. این و او را به Chang’e ۵ T۱ رساند. وجود واهد هنوز.
اما آیا این اولین باری است که آیا یک موشک به ماه میکند؟
مطمئنا رخورد یک موشک به ماه از نظر زیست محیطی ر از سوختن در جومین و آزاد کردن رات اکسید فلز است. مرمین جو بنابراین نمیتوان از ود در برابر رخوردنهای محافظت کند و برخورد کند
مدارگرد شناسایی ماه پیشتر تصویری از یک دهانه 19 متری روی مریخ ثبت شده است که هنگام برخورد با یک سنگ سیارکی 50 وزنی با سرعت 10 برابر بیشتر از این موشک به ماه در ماه مارس 2013 ایجاد شد. ر صدها برخورد کوچکتر رخ داده است.
برخورد پیش رو در نیمه پنهان ماه رخ خواهد داد بنابراین نمی توانم آن را رصد کنیم اما فضاپیماهایی که به دور ماه میچرخند می توانند از برخورد با دهانه ایجاد شده تصویربرداری کنند. ر نین اتفاقاتی رخ داده است نابراین میدانیم که باید انتظار چه چیزی را بکشیم.
برای مثال مرحلهای از موشکهایی که در ماموریتهای آپولو مورد استفاده قرار میگیرند و به طور قابل توجهی بزرگتر نیز میتوانند به ماه برخورد کنند تا لرزش ناشی از آنها توسط لرزههای نصب شده روی ماه ثبت شود و برای بررسی لایههای داخلی ماه استفاده شود. لرزههای سنجهای ولو مدتها خاموش میشوند و مشخص نیستند که لرزههای سنجهای ساکن چانگهای ن ادر به ارائه اطلاعات من باشند.
در سال 2009 نیز طی ماموریت lcross ناسا فضاپیمایی فضایپیزی برنابت کرد از ذرات حاصل از برخورد با بررسی های میکروسکوپی برزیابی های میکروسکوپی برزیابی های میکروسکوپی برزیابی های میکروسکوپی به عمل آمد.
لودگی شناسی
ا وجه به موارد ایجاد شده یک موضوع جدید نگران کننده نیست. ر ال اضر در ود نیم دهانه با ر متر و بیشتر ر روی ماه وجود دارد. موضوعی که نگران نباشید، ماه میکروبهای نده یا مولکولهایی است که ممکن است در آینده به نا باشد.
3
این موضوع هم از نظر اخلاقی و هم از نظر لمی حائز مهم است. اخلاقی این است که درست نیست که اکوسیستمی باشد که ممکن است در سیارات دیگر وجود داشته باشد را با ارسال موجودات زمینی به آن سیاره در خطر بیاندازیم و از نظر علمی ما میخواهیم شرایط طبیعی سایر سیارات را بررسی کنیم و نباید آنها را با تصورات ایجاد کنیم. ناخواسته به خطر افتادن کنیم.
رگترین نقض ورالعملهای کمیته وهش فضایی در ۲۰۱۹ رخ داد که یک سطحنشین شد. این موجودات نیم میلیمتری میتوانند درخلاء زنده بمانند اما فعال نخواهند بود. این موجودات و میکروبهایی که احتمالاً در رودهها زندگی میکنند، اکنون در محل رخوردن پراکنده شدهاند.
احتمال زیاد هیچ یک منطقهای که ر ن آب کافی برای احیا و فعال بودن وجود نداشته باشد، نمیرسند اما نباید خطر کنیم.