آیا دایناسورها را کرونا منقرض کرده؟

بقایای این دایناسور 150 میلیون ساله که توسط گروهی از محققان مختلف در سراسر ایالات متحده آمریکا کشف شده است، بینشهای جالب و مؤسسه را در مورد نحوه زندگی و مرگ حیوانات باستانی ارائه می دهند.

این مطالعه تحت نوان “اولین مورد تهدیدی به رندگان در یک ایناسور غیر رنده” در “مجله سایتنتیفیک ریپورت” (علمی.

ایناسور مورد نظر، یک «سوروپاد جوان» یا یک «دایناسور ردن‌دراز» از خانواده «دوتیرکیان» (Diplodocidae) است. قدمت آن به دوره ژوراسیک و دوران مزوزوئیک بازمی گردد و زمانی که در جنوب غربی مونتانای آمریکا کشف شد، بقایای آن شواهد آشکاری از تهاجمی در نزدیکی برخی از مهره های گردن آن را نشان میداد.

از کشف و در نهایت نیز این برجستگی‌ها در مناطق مربوط به کیسه‌های هوایی مشخص می‌شود که وده‌اند.

ای وای مشابهی رندگان دیگر نیز می‌شود و عموماً رای تبادل با سیستم استفاده می‌شود. این کیسه‌های هوایی به ریه‌های «دالی» متصل می‌شوند و بخشی از آن می‌توانند از منظری دایناسورها را تشکیل دهند. ویرهای برداشتن سی‌تی اسکن از این برجستگی‌ها نامنظم نشان داد که نه‌ها از استخوان غیرطبیعی اخته شده‌اند و احتمال زیاد ر ایجوان ربیعی ایجند وجود دارد.

“وودراف” توضیح داد: همه ما این علائم شامل سرفه، مشکلاتی و تب را تجربه کردهایم و در اینجا یک دایناسور 150 میلیون ساله وجود دارد که احتمالاً همه ما در هنگام بیماری این علائم را تجربه کرده است.

این به ودی خود جالب است، اما مچنین چیزی به ور بالقوه پیشگامانه‌تر را نشان می‌دهد. اعتقاد بر این است که امروزی از دایناسورهای پرنده از انواده «پرنده‌کفلان» فرشت افته‌اند، نه دایناسندمرهای. این کشف می‌تواند نشان دهد که «پرنده‌کفلان» و «خزنده‌کفلان» بیش از آن چیزی است که نمی‌شود، مشترک هستند.

«پرنده‌کَفَلان» (Ornithischia) راسته‌ای از ایناسورهای منقاردار گیاه‌خوار بودند. از نجا که استخوان نشیمنگاهی(کفل) در این راسته به رندگان شباهت ارد آنها را به این نام، می‌نامند.

«خزندهکفلان» (Saurischia) نیز یکی از دو راسته اصلی دایناسورها هستند که شامل تمام انواع دایناسورهای گوشتخوار شامل پرندگان به یکی از دو تبار اصلی دایناسورهای گیاهخوار یعنی خزندهپاریختان می شود.

بیشتر انواع میستی این دایناسورها مانند آپاتوسور، آلوسور و تیرانوسور شکل باستانی استخوان نشیمنگاهی نیاکان خود را حفظ کرده اند و همین امر آنها را از راسته دیگر یعنی پرندهکفلان جدا می کند. از این‌رو آنان را دارندگان کفل مشابه با مردم می‌نامند.

افته‌های این مطالعه به نویسندگان آن اجازه داد تا بزنند که ونتیجه می‌تواند باعث شود که از ارچی مشابه «آسپربلوسیس» شود. «آسپرژیلوسیس» یک ماری شایع است که می‌توان به پرندگان، خزندگان و حتی انسان‌ها را تحت فشار قرار داد و ممکن است مواردی را انجام دهد.

«آسپرژیلوسیس» ونت قارچی است که معمولاً در ریه‌ها رخ می‌دهد. این ونت توسط برخی کپک‌های متعلق به رده آسپرژیلوس (افشانکچه) ایجاد می‌شود. این کپک بیشتر از هوای اطراف و وارد ریه‌ها می‌شود، اما اکثر افراد مبتلا نمی‌شوند. رژیلوسیس موماً در افراد مبتلا به بیماریهای ناخوشایند مانند آسم، روز سیستیک یا سل ایجاد می‌کند. همچنین افرادی که استخوان استخوان یا پیوند را انجام می‌دهند و می‌توانند به دلایل دارویی مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای درمان سرطان دچار سرکوب سیستم ایمنی شوند، بیشتر در معرض خطر آسپرژیلوسیس هستند. این کپک می‌تواند روی پوست تأثیر بگذارد.

رژیلوسیس در انسان، رندگان و سایر جانوران رخ می دهد. موارد آسپرژیلوسیس حاد در افراد ارای دستگاه ایمنی به‌شدت ضعیف، مانند افراد تحت پیوند مغز استخوان می‌دهد. مزمن شدن این بیماری در بدن می تواند باعث ایجاد عوارض شدید انسان در افراد مبتلا به بیماری های مبتلا به زمین های مانند آسم، فیبروز سیستیک، سارکیدوز، سل یا بیماری انسدادی مزمن ریوی شود. ور معمول، آسپرژیلوسیس به صورت انواع آسپرژیلوسیس مزمن ریوی(CPA)، رژیلوما یا رژیلوسیس برونکو-تنفسی آلرژیک(ABPA) رخ می‌دهد.

این کشف مچنین می‌تواند به کشف اسرار آناتومی این وانات که مدت‌هاست منقرض و به تاریخ وسته‌اند، کمک کند.

«وودراف» توضیح می دهد: این تغییر فسیلی در «دالی» نه تنها به ما کمک می کند تا تاریخچه بیماری های مربوط به بیماری های مربوط به گذشته را در گذشته ردیابی کنیم، بلکه بهتر است از بیماری هایی که دایناسورها مستعد به آنها بوده اند، می دهند. منین باعث می‌شود که «دالی» از میلیون‌ها سال، امروز برای ما زنده‌تر شود و شناخته شود.

روفسور «یوان ولف» دستیار پژوهشی این مطالعه گفت: این یک دایناسور قابل توجه و به وضوح بیمار است. ما همیشه دایناسورها را بزرگ و سرسخت می‌دانیم، اما آنها نیز بیمار می‌شوند. نها مانند پرندگان امروزی به ماری‌های ویروسی مبتلا می‌شوند، در واقع شاید حتی در مواردی به ونت‌های مرگبار و مراار و میرانبت می‌رسند.

اگر رضیه درست درست باشد و «دالی» از یک ونتیجه شبیه رژیلوسیس رنج می‌برد، این حیوان رنج زیادی را متحمل شده است. «دالی» احتمالاً بر اثر برخورد با این وزن، سرفه، و مشکلاتی وجود دارد. نین خطری می‌تواند در پرندگان تمام کشنده باشد و به توضیح مرگ نابهنگام این ایناسور اهراً جوان نیز کمک کند.

«یوان ولف» می‌گوید: ما باید به رش دانش خود در مورد بیماری‌های باستانی ادامه دهیم. اگر به اندازه کافی وب نگاه کنیم، می توان بیشتر در زمینه سلامتی و بیماری های عفونی شناخت پیدا کرد.

ی