درس هایی از زندگانی پر برکت جواد الائمه(ع)

ارش رنا؛ ال 195 ری قمری (810 میلادی) در نین روزی خداوند، مولودی مبارک را به امام رضا () از نوادگان پیامبر اسلام (ص) . لب ن رت، مسرور از اولادت پسری شد در آینده ای نزدیک، پا جای پای ر می اشت تا مردم را با اسلام راستین، یعنی مان تعالیمی از سوی پیامبر اسلام به ریت رضه شد، آشنا ساخت. این مولود مبارک، محمد نامیده و ملقب به واد یعنی بسیار بخشنده شد.

امام جواد (ع) تنها 25 سال در این دنیا زندگی کرد، اما در همین مدت کوتاه، عظمت علمی و علمی آن حضرت چنان بود که حتی اندیشمندان دیگر مذاهب و ادیان، زبان به ستایش ایشان می گند. —

ویژگی به فرد امام جواد (ع) بود که این سن بسیار کم، مسئولیت امامت بود سیستم عامل را رعهده گرفت. ن رت از سنین کودکی از جهت انش و فصاحت و فضائل اخلاقی بسیار ممتاز بود. وشی واقعی، آنی بلیغ و گویا داشت و مسائل علمی و دینی را به خوبی موشکافی می کرد. رسی ، انشمند و مفسر مشهور ، ر کتاب اعلام الوری می نویسد : امام جواد (ع) در روزگار ویش با وجود ن ر. لم و انش وان برابری با وی را نداشتند . نام علی ن اسباط می گوید:

« روزی امام جواد (ع) را دیدم. ا نگاهی دقیق راپای او را نگریستم تا بعداً اوصافش را برای دوستدارانش ر مصر ریف نم. ا ود اندیشیدم ونه شخصی با این ن کم، وارترین ولات فقهی و علمی را پاسخ می گوید و رهگشای معضلات فکری است؟ رمین حال امام واد (ع) نزدیک من آمد نشست و رامود

ای علی بن اسباط، خداوند عزوجل بر امامت امامان دلیل می آورد که برای نبوت انبیاء لیل آورده است. نگاه آیه 12 سوره مریم را قرائت رمود که ر ن به حکمت یحیی ر ودکی اشاره است. امام جواد (ع) من فرمود:

ری ممکن است اوند حکمت را در ن کودکی به مچنانکه ممکن است در باید کند.»

امنه وسیع دانش امام جواد (ع) درمیان اندیشمندان بزرگ علمی و دینی و همچنین در نزد علمای سایر ادیان، موجب . اه عده ای برای مایش کردن امام جواد (ع) از سؤالات وار علمی و دینی را می پرسیدند. ن حضرت با درایت خاص و به ورتی امع به مامی پرسش ها پاسخ می داد. ر اریخ آمده است که روزی هشتاد از فقهای بغداد و شهرهای ر نگام سفر حج، ازم مدینه شدند و به محضر امام واد () رسیدند (ع). نها الات و مطالب علمی متعددی از آن بزرگوار پرسیدند و با مال شگفتی، پاسخ های آن را دریافت کردند.

امام جواد (ع ) در سخنی رامید:

انسان با داشتن سه ویژگی پسندیده می واند به مقام نودی الهی می رسد ول ندیده می واند به مقام نودی الهی می رسد اول از اینکه زیاد طلب آمرزش می کند دوم اینکه م ار می کند.

مدارا با مردم و ساختن نیازهای آنان، ر متن زندگی اهل بیت امبر رار اشت . ن رگواران، ران را نیز به مدارا و نرم خویی دعوت می کردند.

روزی فردی به امام واد (ع) نامه نوشت و از ایشان خواست تا رایش دعا کند و درباره ونگی رفتار با پدرش که ردی بد باشد. اخلاقی و از مخالفان اهل بیت است، او را راهنمایی می کند . امام در واب نامه او چنین نوشت :

رایت ا می نم و از تو می واهم که با پدرت مدارا کنی و موجبات ناراحتی او را فراهم کنی . آن حضرت در ادامه نامه، او را دلداری داد که بردبار باشد، چرا که بعد از هر مشکلی، حسانی است و پیروزی زاران است. ن رد به توصیه امام عمل کرد و چیزی نگذشت که در اثر رفتار نیکوی رزند، دل ر با او نرم و از برکت وصیه ارکت.

از دیدگاه امام جواد (ع) به مردم تعدیل شد موجب نزول رحمت الهی بر انسان است و اگر فردی ر این رصح و تاهی و سهل انگاری کند، ممکن است نعمتی باشد. مین دلیل آن حضرت فرمود : نعمت بر فراوان نازل نمی شود، خداوند اینکه نیاز مردم به وی افز ون گردد و. رکس رای رفع این نیازمندی ها نکوشد و سختی آن را تحمل نکند، نعمت الهی را درمعرض نابودی قرار داده است .

از وستان اهل بیت امبر ر ایران زندگی می کرد، ر اطره ای از امام جواد (ع) نین می گوید:

« رای مناسک حج مکه رفته بودم به امام رسیدم از محضر آنها بهره ام و مشکل خود را نیز بیان کنم. ن رت عرض کردم

ومت، مالیات ادی برعهده من گذاشته که وانایی رداخت آن را ندارم . از شما می واهم برای رماندار آن ( ر ایران ) نامه ای بنویسید و سفارش دهید که مردم مدارا کنند. امام در واب من فرمود : من او را نمی ناسم. رض ردم : اما آنها از وستداران شماست و من مطمئن هستم ارش شما حتما مفید خواهد بود. امام جواد (ع) ر نامه ای او نوشت:

. ا این قدرت و توانایی باید به رادران دینی خود کمک کنی . نها از و باقی می ماند،نیکی به مردم است . آه اش که اوند ر قیامت از مام کارهایت بازخواست می کند و کوچکترین عمل از نظر او پنهان نمی ماند.

مرد در ادامه اطره اش می وید :

نامه را گرفتم و به سوی سرزمین خود بازگشتم. ر نامه ارزش امام قبلاً به مدیر سیستان رسیده بود. او که از دوستداران امام جواد (ع) بود، به استقبال من آمد تا نامه امام را دریافت کند. وقتی نامه را می خواند، درباره ار من تحقیق کرد و از آن به نه تنها با من بلکه با مام مردم به عدل رفتا»

امام واد (ع) ملجاء و پناه نیازمندان و گرفتاران بود. زندگی اید الوصف ایشان به مردم، که آن رت به واد یعنی بسیار بخشنده مشهور شود. محبوبیت آن حضرت در میان مردم چنان بود که هرگاه نام ایشان به آن می آمد، لبها لبریز از شوق دیدار در رت . امام واد (ع)، اِ دقت به وضعیت نزدیکان خود و سایر مردم را به خصوص در زمانی ر شهر مدینه بود، پی گیری می کرد. محمد بن سهل قمی از توجه به امام نیازهای مردم، نین می گوید:

« ر مکه ودم ار تنگدستی سختی م و روزگار برایم می . میم رفتم که مدینه بروم و خدمت امام جواد(ع) برسم . وضعیت مالی من به ری بود که ادر به تهیه لباسی برای خود نبودم. می واستم از استفاده از امامی لباسی نم تا هم نیازم برطرف شود و هم لباسی از امام را به نوان تبرک نزد ودرن. و متمم رسیدم، خجالت کشیدم و آشکارم اضای خود را مطرح کنم. میم رفتم که اضای خود را در نامه ای بنویسم و ​​آن نامه را به امام م. اما باز به لبم

الام که نامه را پاره کنم و آن را به امام نهم. این ترتیب، اِ خالی اعظم ازگشت به مکه شدم. ر ن راه ودم شخصی مرا صدا . او متکار امام بود و بسته ای را در دست اشت. من رسیدم و

مولایت امام جواد (ع)، این بسته را برای تو فرستاده است. ار متعجب شدم . را از کردم و در آن لباسی را که نیاز دارم . م. ا را سپاس م و بر محمد و خاندانش درود رستادم و با ود اندیشیدم راستی علم نهان و نزدیک به اهل بیت او.

احادیث، نامه ها و اسناد تاریخی مربوط به امام جواد (ع) و همچنین عکس العمل حکومت عباسی در مقابل ایشان، گویای این حقیقت است که آن حضرت، در راس یک تشکل سیاسی و عقیدتی مخالف حکومت عباسی قرار داشت; ا راوان در اکثر فعالیت های بلاد اسلامی اشت. رچند آری ازاین فعالیت ها مخفیانه صورت می پذیرفت. مروت امام و به شهادت ایشان را بیانگر وحشت حاکمان اسی از حضور و نفوذ امام واد (ع) در بین ودردم. وصیه ای از امام واد (ع)، ایان بخش لام ماست . ن امام بزرگوار فرمود:

ناهکارانی که ر ناه خود اصرار می ورزند، ویا خود را از توجه و تعقیب الهی آسوده می دانم. نها نین می دارند ، از انکارانند .