سازمان ملل متحد در انزوا

سازمان ملل متحد در پذیرش نقش سازنده و مترقی خود در صلح جهانی ؛ نگرانی ها در مورد سیستم جهانی ، که از وستفالن سرچشمه گرفته و در نهایت از حقوق و امنیت دولتها و ملتها در پایان جنگ جهانی دوم حمایت می شود ، شروع شد و اکنون نقش بسیار کمتری نسبت به جنگ سرد و حکومت دوقطبی سرمایه داری دارد. و سیستم های اجتماعی در سراسر جهان.

بگذارید بیشتر پیش برویم: در چند هفته اخیر در افغانستان شاهد سقوط قانون و تحمیل یک امپراتوری بی جان هزاران مایل دورتر از تاریخ مدرن این کشور بودیم. این امر با موافقت قدرتها ، از یک سو ، با مشارکت سازمان ملل متحد و ، اول از همه ، با اعضای این نهاد شورای امنیت انجام شد. از سوی دیگر ، با توجه به رفتار منفعلانه سازمان ملل متحد ، آنها باید اراده خود را در چنین رویدادها و تحولاتی توجیه و مشروعیت بخشند.

سازمان ملل متحد چه نقش ویژه ای در توسعه افغانستان داشته است؟ موضع نماینده دبیرکل ویژه در رابطه با “زلمی خلیلزاد” ، نماینده مخفی دولت آمریکا در افغانستان چیست؟ به عبارت دیگر ، نماینده ویژه دبیرکل در تصمیم گیری های مربوط به افغانستان در کجا خدمت می کرد؟
در جنگ قره باغ و وضعیت کنونی ، که شبیه پنکیک در حال آتش سوزی است ، سازمان ملل متحد بدون رعایت اراده مقامات بالاتر ، راهی قابل قبول و قابل قبول برای حفظ امنیت و صلح در منطقه قفقاز ارائه کرد؟ واکنش قانونی و قابل قبول سازمان ملل متحد به معاهده موسوم به “ابراهیم” و نقض مکرر حقوق فلسطینیان و همچنین جنگ خونین و نابرابر با اسرائیل در غزه چیست؟ مگر اینکه این نهاد بین المللی متعهد به انقلاب باشد و آنچه از اراده سلطه جویانه واشنگتن و تل آویو برآمده است همچنان به دنبال قدرت نظامی و استانداردهای دوگانه است؟

تأثیرات سازمان ملل در عراق ، سوریه ، یمن ، لیبی و حتی بحران فزاینده تامین آب در ترکیه ، یونان و قبرس چیست؟ چرا همه چیزهایی که درباره پیشرفت امروز در این کشورها می خوانیم و می شنویم مربوط به تعاملات و اراده قدرت های بزرگ است و در این بین سازمان ملل متحد سومین گام را به عنوان توجیه مشروع و مشروع وضعیت برمی دارد؟

طالبان نقش مجمع عمومی سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر را به عهده گرفته و بی پروا ناظران مجمع عمومی را اشغال کرده است ، که گفته می شود با احتیاط به دنبال بازنگری بین المللی است. اعتماد طالبان به این جنبش تنبلی و تنبلی است که این نهاد بین المللی از آن رنج می برد. مشخص است که اعضای طالبان متعهد به شورای امنیت کلیدی برای سقوط کنترل طالبان در افغانستان هستند. این برای مردم افغانستان اهمیتی نخواهد داشت.

امسال ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، در بهترین شرایط ، موضوع نارضایتی ها ، دستاوردها و عزم رهبران کشورها است ، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت خاورمیانه ، قفقاز ، افغانستان ، مدیترانه شرقی و لاتین. آمریکا هسته اصلی ایران تغییرات آب و هوایی و غیره خواهد بود. سازمان ملل متحد نه اراده ای دارد و نه توانایی مداخله فعال و م effectivelyثر در تحولات تحمیل شده از سوی کشورهای قدرتمند و در نتیجه دولتهای کوچکتر.
76 مجمع عمومی سازمان ملل متحد هیچ پیشرفت مثبتی در جامعه بین المللی نخواهد داشت. زیرا این نهاد بین المللی مدتهاست که نقش و کارکرد خود را به قدرتهای بزرگ داده است.