آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی به عنوان یک روش درمانی مناسب و کارآمد شناخته می‌شود. با استفاده از تکنیک‌های مختلف آب درمانی در ایکس بادی پاسداران، درد و ناراحتی ناشی از تنگی کانال نخاعی کاهش یافته و عضلات لگن، کمر و ساق پا تقویت می‌شوند. انجام تمرینات در داخل آب کمک میکند تا فشار کمتری بر عضلات و مفاصل وارد شده و اعضای بدن برای بازیابی سلامتی و توان خود فرصت داشته باشند.
تاثیر آب درمانی در درمان تنگی کانال نخاعی
استفاده از آب درمانی و تردمیل آبی برای تنگی کانال نخاعی تاثیر بسزایی در کاهش درد و بازیابی سلامتی و نیروی از دست رفته دارد. وقتی فرد در داخل آب قرار می‌گیرد و شروع به راه رفتن یا ورزش میکند، فشار کمتری از سمت جاذبه زمین به بدنش وارد می‌شود. به طوری که وزن فرد تا ۹۰ درصد کاهش پیدا میکند. این نکته موجب می‌شود با وجود تقویت عضلات در هنگام راه رفتن یا ورزش، فشار چندانی به آنها وارد نشود. به عبارتی آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی راهکاری مناسب برای تقویت و بازیابی عضلات بدون عوارض جانبی و فشار زیاد است.
انواع آب درمانی در استخر
آب درمانی در استخر معمولا به دو روش هیدروتراپی عمومی و هیدروتراپی موضعی انجام می‌شود. ممکن است کل بدن در داخل آب قرار بگیرد. در این صورت آب درمانی از نوع عمومی خواهد بود. در آب درمانی موضعی فقط اعضای درگیر درد و ناراحتی در داخل آب قرار می‌گیرند. آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی معمولا از نوع هیدروتراپی عمومی است. در این روش بیمار در داخل استخر راه می‌رود یا به انجام تمرینات ورزشی می‌پردازد.
روش‌های آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی
در آب درمانی برای تنگی کانال از تکنیک‌های مختلف استفاده می‌شود. در اینجا با برخی از تکنیک‌های مفید آشنا می‌شویم.
راه رفتن در استخر
راه رفتن در استخر تکنیکی ساده اما بسیار مفید است. حرکت دست‌ها و پاها به صورت هماهنگ و منسجم به افزایش تعادل بدن کمک میکند. بالا رفتن مقاومت و قدرت حرکت نیز از دیگر مزیت‌هایی است که با قدم زدن در استخر حاصل می‌شود.
کشش پا
در این تمرین فرد روبروی دیواره استخر ایستاده و لبه آن را می‌گیرد. سپس بدن خود را رها کرده و به حالت شناور در آب قرار می‌گیرد. انجام این تمرین به کشش عضلات پشت و مفاصل کمک میکند.
بالا نگه داشتن پا رو به عقب
هدف از انجام این تکنیک در فرآیند آب درمانی برای تنگی کانال، کاهش فشار بر ستون فقرات و افزایش محدوده حرکتی لگن است. روش کار به این صورت است که فرد لبه استخر را گرفته و یک پای خود را به سمت عقب بلند کرده و می‌کشد. بعد از چند ثانیه پا را پایین آورده و پای دیگر را به همان شکل به سمت عقب بلند میکند. این تمرین می‌تواند انعطاف‌پذیری را افزایش دهد.
بالا بردن زانو
در این حرکت فرد با یک دست لبه استخر را گرفته، یک پای خود را کمی خم کرده و پای دیگر را دراز میکند. با انجام این تمرین ماهیچه‌های لگن، کمر و پا تقویت می‌شوند.
حرکت پارویی روی آب
حرکت پارویی روی آب با کمک درمانگر یا با استفاده از ژاکت‌های شناور انجام می‌شود. فرد باید به صورت شناور در آب و رو به پشت بازوها و پاهای خود را حرکت دهد. این تمرین تقویت عضلات بازو و پا را دنبال میکند.
مزایای آب درمانی در استخر
استفاده از آب درمانی برای تنگی کانال یک روش مناسب برای تقویت عضلات و رفع درد و التهاب به شمار می‌رود. بدن انسان در داخل آب به صورت شناور و غوطه‌ور قرار می‌گیرد. همین نکته موجب می‌شود وزن کاهش پیدا کرده و فشار ناشی از جاذبه زمین کمتر شود. علاوه بر این وقتی افراد در داخل آب هستند، بدن آنها به صورت همه جانبه تحت فشار هیدرواستاتیک قرار دارد. این فشار درد و التهاب مفاصل و عضلات را تسکین داده و آنها را تقویت میکند. ضمن اینکه موجب می‌شود سیستم قلبی عروقی و دستگاه تنفسی نیز تقویت شده و بهتر عمل کنند. همه این عوامل می‌توانند به بهبود مشکلات و ناراحتی‌های ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک کرده و آنها را برطرف کنند.
نگاه کلی به عارضه تنگی کانال نخاعی و علائم دردناک آن
تنگی کانال نخاعی عارضه ای است که با کم بودن فضای کانال نخاعی مشخص شده و به دو صورت مادرزادی یا اکتسابی رخ می دهد.کاهش فضایی که نخاع در آن قرار دادرد سبب وارد شدن فشار به نخاع و ریشه های عصبی در نزدیکی دیسک کمر و دیسک گردن شده که این وضعیت می تواند عوارضی همچون کمردرد و گردن درد را در پی داشته باشد.این وضعیت حتی می تواند سایر اندام ها را درگیر کند بطوری که در مواردی دیده شده بیمار دچار تنگی کانال نخاعی از زانودرد شدید رنج می برد. علائم شایع این بیماری نیز شامل موارد زیر است :
- درد سوزشی در انتهای کمر و اندام های تحتانی
- درد و گرفتگی در پشت ساق پا
- گزگز کردن اندام های فوقانی
- ضعف و آتروفی عضلات ساق پا
- اختلال در عملکرد حرکتی فرد (لنگیدن حین راه رفتن و عدم توانایی در حفظ تعادل در موارد شدید)
آب درمانی چگونه به تسکین درد های ستون فقرات کمک میکند؟
به دلیل خواص فیزیکی آب، مزایای زیادی برای آب درمانی وجود دارد. به دلیل شناوری که توسط آب ایجاد می شود، استرس وارد شده به ستون فقرات شما کاهش می یابد. شناوری به فرد اجازه می دهد آزادانه تر بپیچد و بچرخد. بنابراین، به فرد اجازه می دهد تا تمرینات دامنه حرکتی (ROM) را انجام دهد که در خشکی امکان پذیر نیست. علاوه بر این، آب مقاومتی ۶۰۰ برابر هوا ایجاد می کند که به تقویت عضلات کمک می کند. خطر افتادن در آب از بین می رود و امکان تحرک بهتر را فراهم می کند.
دمای آب در طول تمرین مهم است. دمای استخر آب درمانی باید بین ۸۶ تا ۹۸ درجه فارنهایت باشد. اگر دما پایین تر باشد می تواند منجر به تنش عضلانی شود. و اگر دما بالاتر باشد می تواند منجر به گرم شدن بیش از حد یا خستگی شود. خستگی معمولی بعد از تمرین آب درمانی فقط باید ۲ تا ۳ ساعت طول بکشد. اگر خستگی بیشتر طول بکشد، باید شدت جلسه بعدی استخر را کاهش داد یا با پزشک مشورت کرد.
آب درمانی تنگی کانال نخاع
آب درمانی امکان انجام تمرینات مختلف در استخر را فراهم می کند. این تمرینات را می توان برای کمک به تقویت عضلات مرکزی ستون فقرات انجام داد. آب درمانی را می توان به وقت خود یا با نظارت یک فیزیوتراپیست آموزش دیده انجام داد. این شکل از درمان می تواند برای کسانی که نمی توانند یک برنامه ورزشی زمینی را تحمل کنند مفید باشد.
سایر شرایط دردناک ستون فقرات می تواند تأثیر منفی بر تعادل ما داشته باشد. یک احساس دردناک عصبی یا از دست دادن لحظه ای تعادل در خشکی به دلیل وضعیت ستون فقرات می تواند ما را به زمین بیاندازد که می تواند منجر به شکستگی یا آسیب های دیگر شود. با این حال، وقتی تا کمر در آب هستید، تعادل مشکلی نیست. با انجام تمرینات ورزشی در آب خطر زمین خوردن را از بین می برید و همچنین به تقویت ماهیچه های پا کمک می کند تا تعادل خود را هنگامی که روی زمین هستید بهبود بخشد.
اغلب شروع یک برنامه ورزشی در آب قبل از امتحان کردن آن در خشکی آسانتر است. به عنوان مثال، کشش دامنه حرکتی برای فلکسورها و ابدکتورها معمولاً برای اولین بار در آب بسیار ساده‌تر است زیرا وقتی فرد موقعیت مناسب را یاد می‌گیرد، ساق پا تا حدودی حمایت می‌شود. شناور بودن هنگام انجام تمرینات آب درمانی را می توان با استفاده از شناور افزایش داد.